узнадзе́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнадзе́йваю |
узнадзе́йваем |
| 2-я ас. |
узнадзе́йваеш |
узнадзе́йваеце |
| 3-я ас. |
узнадзе́йвае |
узнадзе́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узнадзе́йваў |
узнадзе́йвалі |
| ж. |
узнадзе́йвала |
| н. |
узнадзе́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узнадзе́йвай |
узнадзе́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узнадзе́йваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
У́знаж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
У́знаж |
| Р. |
У́знажы |
| Д. |
У́знажы |
| В. |
У́знаж |
| Т. |
У́знажжу |
| М. |
У́знажы |
узнаме́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнаме́руся |
узнаме́рымся |
| 2-я ас. |
узнаме́рышся |
узнаме́рыцеся |
| 3-я ас. |
узнаме́рыцца |
узнаме́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
узнаме́рыўся |
узнаме́рыліся |
| ж. |
узнаме́рылася |
| н. |
узнаме́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узнаме́рся |
узнаме́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узнаме́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узна́нне |
| Р. |
узна́ння |
| Д. |
узна́нню |
| В. |
узна́нне |
| Т. |
узна́ннем |
| М. |
узна́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узнасі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнашу́ся |
- |
| 2-я ас. |
узно́сішся |
- |
| 3-я ас. |
узно́сіцца |
узно́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
узнасі́ўся |
узнасі́ліся |
| ж. |
узнасі́лася |
| н. |
узнасі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
узнаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узнаўле́нне |
| Р. |
узнаўле́ння |
| Д. |
узнаўле́нню |
| В. |
узнаўле́нне |
| Т. |
узнаўле́ннем |
| М. |
узнаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узнаўле́нча
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узнаўле́нча |
- |
- |
узнаўле́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узнаўле́нчы |
узнаўле́нчая |
узнаўле́нчае |
узнаўле́нчыя |
| Р. |
узнаўле́нчага |
узнаўле́нчай узнаўле́нчае |
узнаўле́нчага |
узнаўле́нчых |
| Д. |
узнаўле́нчаму |
узнаўле́нчай |
узнаўле́нчаму |
узнаўле́нчым |
| В. |
узнаўле́нчы (неадуш.) узнаўле́нчага (адуш.) |
узнаўле́нчую |
узнаўле́нчае |
узнаўле́нчыя (неадуш.) узнаўле́нчых (адуш.) |
| Т. |
узнаўле́нчым |
узнаўле́нчай узнаўле́нчаю |
узнаўле́нчым |
узнаўле́нчымі |
| М. |
узнаўле́нчым |
узнаўле́нчай |
узнаўле́нчым |
узнаўле́нчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узнаўля́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узнаўля́льна |
- |
- |