Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

трушчо́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трушчо́ба трушчо́бы
Р. трушчо́бы трушчо́б
Д. трушчо́бе трушчо́бам
В. трушчо́бу трушчо́бы
Т. трушчо́бай
трушчо́баю
трушчо́бамі
М. трушчо́бе трушчо́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

трушчо́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трушчо́біна трушчо́біны
Р. трушчо́біны трушчо́бін
Д. трушчо́біне трушчо́бінам
В. трушчо́біну трушчо́біны
Т. трушчо́бінай
трушчо́бінаю
трушчо́бінамі
М. трушчо́біне трушчо́бінах

Крыніцы: piskunou2012.

трушчо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трушчо́бны трушчо́бная трушчо́бнае трушчо́бныя
Р. трушчо́бнага трушчо́бнай
трушчо́бнае
трушчо́бнага трушчо́бных
Д. трушчо́бнаму трушчо́бнай трушчо́бнаму трушчо́бным
В. трушчо́бны (неадуш.)
трушчо́бнага (адуш.)
трушчо́бную трушчо́бнае трушчо́бныя (неадуш.)
трушчо́бных (адуш.)
Т. трушчо́бным трушчо́бнай
трушчо́бнаю
трушчо́бным трушчо́бнымі
М. трушчо́бным трушчо́бнай трушчо́бным трушчо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Трушчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Трушчы́
Р. Трушчо́ў
Д. Трушча́м
В. Трушчы́
Т. Трушча́мі
М. Трушча́х

тру́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тру́шчыцца тру́шчацца
Прошлы час
м. тру́шчыўся тру́шчыліся
ж. тру́шчылася
н. тру́шчылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тру́шчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тру́шчу тру́шчым
2-я ас. тру́шчыш тру́шчыце
3-я ас. тру́шчыць тру́шчаць
Прошлы час
м. тру́шчыў тру́шчылі
ж. тру́шчыла
н. тру́шчыла
Загадны лад
2-я ас. тру́шчы тру́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тру́шчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трушчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трушчу́ трушчы́м
2-я ас. трушчы́ш трушчыце́
3-я ас. трушчы́ць трушча́ць
Прошлы час
м. трушчэ́ў трушчэ́лі
ж. трушчэ́ла
н. трушчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. трушчы́ трушчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час трушчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

трушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. трушэ́нне
Р. трушэ́ння
Д. трушэ́нню
В. трушэ́нне
Т. трушэ́ннем
М. трушэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.