трушчо́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
трушчо́ба | трушчо́бы | |
трушчо́бы | трушчо́б | |
трушчо́бе | трушчо́бам | |
трушчо́бу | трушчо́бы | |
трушчо́бай трушчо́баю |
трушчо́бамі | |
трушчо́бе | трушчо́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)