Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сі́нтэз-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сі́нтэз-гру́па сі́нтэз-гру́пы
Р. сі́нтэз-гру́пы сі́нтэз-гру́п
Д. сі́нтэз-гру́пе сі́нтэз-гру́пам
В. сі́нтэз-гру́пу сі́нтэз-гру́пы
Т. сі́нтэз-гру́пай
сі́нтэз-гру́паю		 сі́нтэз-гру́памі
М. сі́нтэз-гру́пе сі́нтэз-гру́пах

Крыніцы: piskunou2012.

сінтэпо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінтэпо́н
Р. сінтэпо́ну
Д. сінтэпо́ну
В. сінтэпо́н
Т. сінтэпо́нам
М. сінтэпо́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сінтэпо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтэпо́навы сінтэпо́навая сінтэпо́навае сінтэпо́навыя
Р. сінтэпо́навага сінтэпо́навай
сінтэпо́навае		 сінтэпо́навага сінтэпо́навых
Д. сінтэпо́наваму сінтэпо́навай сінтэпо́наваму сінтэпо́навым
В. сінтэпо́навы (неадуш.)
сінтэпо́навага (адуш.)		 сінтэпо́навую сінтэпо́навае сінтэпо́навыя (неадуш.)
сінтэпо́навых (адуш.)
Т. сінтэпо́навым сінтэпо́навай
сінтэпо́наваю		 сінтэпо́навым сінтэпо́навымі
М. сінтэпо́навым сінтэпо́навай сінтэпо́навым сінтэпо́навых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

сінтэты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінтэты́зм
Р. сінтэты́зму
Д. сінтэты́зму
В. сінтэты́зм
Т. сінтэты́змам
М. сінтэты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

сінтэ́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінтэ́тык сінтэ́тыкі
Р. сінтэ́тыка сінтэ́тыкаў
Д. сінтэ́тыку сінтэ́тыкам
В. сінтэ́тыка сінтэ́тыкаў
Т. сінтэ́тыкам сінтэ́тыкамі
М. сінтэ́тыку сінтэ́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

сінтэ́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сінтэ́тыка
Р. сінтэ́тыкі
Д. сінтэ́тыцы
В. сінтэ́тыку
Т. сінтэ́тыкай
сінтэ́тыкаю
М. сінтэ́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінтэты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінтэты́чна сінтэты́чней -

сінтэты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сінтэты́чнасць
Р. сінтэты́чнасці
Д. сінтэты́чнасці
В. сінтэты́чнасць
Т. сінтэты́чнасцю
М. сінтэты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінтэты́чна-словаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтэты́чна-словаўтвара́льны сінтэты́чна-словаўтвара́льная сінтэты́чна-словаўтвара́льнае сінтэты́чна-словаўтвара́льныя
Р. сінтэты́чна-словаўтвара́льнага сінтэты́чна-словаўтвара́льнай
сінтэты́чна-словаўтвара́льнае		 сінтэты́чна-словаўтвара́льнага сінтэты́чна-словаўтвара́льных
Д. сінтэты́чна-словаўтвара́льнаму сінтэты́чна-словаўтвара́льнай сінтэты́чна-словаўтвара́льнаму сінтэты́чна-словаўтвара́льным
В. сінтэты́чна-словаўтвара́льны (неадуш.)
сінтэты́чна-словаўтвара́льнага (адуш.)		 сінтэты́чна-словаўтвара́льную сінтэты́чна-словаўтвара́льнае сінтэты́чна-словаўтвара́льныя (неадуш.)
сінтэты́чна-словаўтвара́льных (адуш.)
Т. сінтэты́чна-словаўтвара́льным сінтэты́чна-словаўтвара́льнай
сінтэты́чна-словаўтвара́льнаю		 сінтэты́чна-словаўтвара́льным сінтэты́чна-словаўтвара́льнымі
М. сінтэты́чна-словаўтвара́льным сінтэты́чна-словаўтвара́льнай сінтэты́чна-словаўтвара́льным сінтэты́чна-словаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сінтэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтэты́чны сінтэты́чная сінтэты́чнае сінтэты́чныя
Р. сінтэты́чнага сінтэты́чнай
сінтэты́чнае		 сінтэты́чнага сінтэты́чных
Д. сінтэты́чнаму сінтэты́чнай сінтэты́чнаму сінтэты́чным
В. сінтэты́чны (неадуш.)
сінтэты́чнага (адуш.)		 сінтэты́чную сінтэты́чнае сінтэты́чныя (неадуш.)
сінтэты́чных (адуш.)
Т. сінтэты́чным сінтэты́чнай
сінтэты́чнаю		 сінтэты́чным сінтэты́чнымі
М. сінтэты́чным сінтэты́чнай сінтэты́чным сінтэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.