сінтэпо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтэпо́навы сінтэпо́навая сінтэпо́навае сінтэпо́навыя
Р. сінтэпо́навага сінтэпо́навай
сінтэпо́навае		 сінтэпо́навага сінтэпо́навых
Д. сінтэпо́наваму сінтэпо́навай сінтэпо́наваму сінтэпо́навым
В. сінтэпо́навы (неадуш.)
сінтэпо́навага (адуш.)		 сінтэпо́навую сінтэпо́навае сінтэпо́навыя (неадуш.)
сінтэпо́навых (адуш.)
Т. сінтэпо́навым сінтэпо́навай
сінтэпо́наваю		 сінтэпо́навым сінтэпо́навымі
М. сінтэпо́навым сінтэпо́навай сінтэпо́навым сінтэпо́навых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)