размурава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
размурава́ны |
размурава́ная |
размурава́нае |
размурава́ныя |
| Р. |
размурава́нага |
размурава́най размурава́нае |
размурава́нага |
размурава́ных |
| Д. |
размурава́наму |
размурава́най |
размурава́наму |
размурава́ным |
| В. |
размурава́ны (неадуш.) размурава́нага (адуш.) |
размурава́ную |
размурава́нае |
размурава́ныя (неадуш.) размурава́ных (адуш.) |
| Т. |
размурава́ным |
размурава́най размурава́наю |
размурава́ным |
размурава́нымі |
| М. |
размурава́ным |
размурава́най |
размурава́ным |
размурава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
размурава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размуру́ю |
размуру́ем |
| 2-я ас. |
размуру́еш |
размуру́еце |
| 3-я ас. |
размуру́е |
размуру́юць |
| Прошлы час |
| м. |
размурава́ў |
размурава́лі |
| ж. |
размурава́ла |
| н. |
размурава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размуру́й |
размуру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
размурава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
размуро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размуро́ўваюся |
размуро́ўваемся |
| 2-я ас. |
размуро́ўваешся |
размуро́ўваецеся |
| 3-я ас. |
размуро́ўваецца |
размуро́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
размуро́ўваўся |
размуро́ўваліся |
| ж. |
размуро́ўвалася |
| н. |
размуро́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размуро́ўвайся |
размуро́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
размуро́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
размуро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размуро́ўваю |
размуро́ўваем |
| 2-я ас. |
размуро́ўваеш |
размуро́ўваеце |
| 3-я ас. |
размуро́ўвае |
размуро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
размуро́ўваў |
размуро́ўвалі |
| ж. |
размуро́ўвала |
| н. |
размуро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размуро́ўвай |
размуро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
размуро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
размыва́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
размыва́льнасць |
| Р. |
размыва́льнасці |
| Д. |
размыва́льнасці |
| В. |
размыва́льнасць |
| Т. |
размыва́льнасцю |
| М. |
размыва́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
размыва́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
размыва́льнік |
размыва́льнікі |
| Р. |
размыва́льніка |
размыва́льнікаў |
| Д. |
размыва́льніку |
размыва́льнікам |
| В. |
размыва́льнік |
размыва́льнікі |
| Т. |
размыва́льнікам |
размыва́льнікамі |
| М. |
размыва́льніку |
размыва́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
размыва́нне |
| Р. |
размыва́ння |
| Д. |
размыва́нню |
| В. |
размыва́нне |
| Т. |
размыва́ннем |
| М. |
размыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
размыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
размыва́ецца |
размыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
размыва́ўся |
размыва́ліся |
| ж. |
размыва́лася |
| н. |
размыва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
размыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
размыва́е |
размыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
размыва́ў |
размыва́лі |
| ж. |
размыва́ла |
| н. |
размыва́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.