сано́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сано́рнасць |
сано́рнасці |
| Р. |
сано́рнасці |
сано́рнасцяў сано́рнасцей |
| Д. |
сано́рнасці |
сано́рнасцям |
| В. |
сано́рнасць |
сано́рнасці |
| Т. |
сано́рнасцю |
сано́рнасцямі |
| М. |
сано́рнасці |
сано́рнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сано́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сано́рны |
сано́рная |
сано́рнае |
сано́рныя |
| Р. |
сано́рнага |
сано́рнай сано́рнае |
сано́рнага |
сано́рных |
| Д. |
сано́рнаму |
сано́рнай |
сано́рнаму |
сано́рным |
| В. |
сано́рны (неадуш.) сано́рнага (адуш.) |
сано́рную |
сано́рнае |
сано́рныя (неадуш.) сано́рных (адуш.) |
| Т. |
сано́рным |
сано́рнай сано́рнаю |
сано́рным |
сано́рнымі |
| М. |
сано́рным |
сано́рнай |
сано́рным |
сано́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сано́ўна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сано́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сано́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сано́ўнасць |
| Р. |
сано́ўнасці |
| Д. |
сано́ўнасці |
| В. |
сано́ўнасць |
| Т. |
сано́ўнасцю |
| М. |
сано́ўнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сано́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сано́ўнік |
сано́ўнікі |
| Р. |
сано́ўніка |
сано́ўнікаў |
| Д. |
сано́ўніку |
сано́ўнікам |
| В. |
сано́ўніка |
сано́ўнікаў |
| Т. |
сано́ўнікам |
сано́ўнікамі |
| М. |
сано́ўніку |
сано́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сано́ўніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сано́ўніца |
сано́ўніцы |
| Р. |
сано́ўніцы |
сано́ўніц |
| Д. |
сано́ўніцы |
сано́ўніцам |
| В. |
сано́ўніцу |
сано́ўніц |
| Т. |
сано́ўніцай сано́ўніцаю |
сано́ўніцамі |
| М. |
сано́ўніцы |
сано́ўніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сано́ўніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сано́ўніцкі |
сано́ўніцкая |
сано́ўніцкае |
сано́ўніцкія |
| Р. |
сано́ўніцкага |
сано́ўніцкай сано́ўніцкае |
сано́ўніцкага |
сано́ўніцкіх |
| Д. |
сано́ўніцкаму |
сано́ўніцкай |
сано́ўніцкаму |
сано́ўніцкім |
| В. |
сано́ўніцкі (неадуш.) сано́ўніцкага (адуш.) |
сано́ўніцкую |
сано́ўніцкае |
сано́ўніцкія (неадуш.) сано́ўніцкіх (адуш.) |
| Т. |
сано́ўніцкім |
сано́ўніцкай сано́ўніцкаю |
сано́ўніцкім |
сано́ўніцкімі |
| М. |
сано́ўніцкім |
сано́ўніцкай |
сано́ўніцкім |
сано́ўніцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
сано́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сано́ўны |
сано́ўная |
сано́ўнае |
сано́ўныя |
| Р. |
сано́ўнага |
сано́ўнай сано́ўнае |
сано́ўнага |
сано́ўных |
| Д. |
сано́ўнаму |
сано́ўнай |
сано́ўнаму |
сано́ўным |
| В. |
сано́ўны (неадуш.) сано́ўнага (адуш.) |
сано́ўную |
сано́ўнае |
сано́ўныя (неадуш.) сано́ўных (адуш.) |
| Т. |
сано́ўным |
сано́ўнай сано́ўнаю |
сано́ўным |
сано́ўнымі |
| М. |
сано́ўным |
сано́ўнай |
сано́ўным |
сано́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
санпо́езд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
санпо́езд |
санпаязды́ |
| Р. |
санпо́езда |
санпаяздо́ў |
| Д. |
санпо́езду |
санпаязда́м |
| В. |
санпо́езд |
санпаязды́ |
| Т. |
санпо́ездам |
санпаязда́мі |
| М. |
санпо́ездзе |
санпаязда́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
санпрапускні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
санпрапускні́к |
санпрапускнікі́ |
| Р. |
санпрапускніка́ |
санпрапускніко́ў |
| Д. |
санпрапускніку́ |
санпрапускніка́м |
| В. |
санпрапускні́к |
санпрапускнікі́ |
| Т. |
санпрапускніко́м |
санпрапускніка́мі |
| М. |
санпрапускніку́ |
санпрапускніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.