санпрапускні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| санпрапускні́к | санпрапускнікі́ | |
| санпрапускніка́ | санпрапускніко́ў | |
| санпрапускніку́ | санпрапускніка́м | |
| санпрапускні́к | санпрапускнікі́ | |
| санпрапускніко́м | санпрапускніка́мі | |
| санпрапускніку́ | санпрапускніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)