Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ачу́льваць

‘прыводзіць да прытомнасці, настаўляць на розум каго-небудзь, што-небудзь (галаву і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачу́льваю ачу́льваем
2-я ас. ачу́льваеш ачу́льваеце
3-я ас. ачу́львае ачу́льваюць
Прошлы час
м. ачу́льваў ачу́львалі
ж. ачу́львала
н. ачу́львала
Загадны лад
2-я ас. ачу́львай ачу́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачу́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

ачуме́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ачуме́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

ачуме́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ачуме́ласць
Р. ачуме́ласці
Д. ачуме́ласці
В. ачуме́ласць
Т. ачуме́ласцю
М. ачуме́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

ачуме́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачуме́лы ачуме́лая ачуме́лае ачуме́лыя
Р. ачуме́лага ачуме́лай
ачуме́лае		 ачуме́лага ачуме́лых
Д. ачуме́ламу ачуме́лай ачуме́ламу ачуме́лым
В. ачуме́лы (неадуш.)
ачуме́лага (адуш.)		 ачуме́лую ачуме́лае ачуме́лыя (неадуш.)
ачуме́лых (адуш.)
Т. ачуме́лым ачуме́лай
ачуме́лаю		 ачуме́лым ачуме́лымі
М. ачуме́лым ачуме́лай ачуме́лым ачуме́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачуме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачуме́ю ачуме́ем
2-я ас. ачуме́еш ачуме́еце
3-я ас. ачуме́е ачуме́юць
Прошлы час
м. ачуме́ў ачуме́лі
ж. ачуме́ла
н. ачуме́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ачуме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачу́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачу́нлівы ачу́нлівая ачу́нлівае ачу́нлівыя
Р. ачу́нлівага ачу́нлівай
ачу́нлівае		 ачу́нлівага ачу́нлівых
Д. ачу́нліваму ачу́нлівай ачу́нліваму ачу́нлівым
В. ачу́нлівы (неадуш.)
ачу́нлівага (адуш.)		 ачу́нлівую ачу́нлівае ачу́нлівыя (неадуш.)
ачу́нлівых (адуш.)
Т. ачу́нлівым ачу́нлівай
ачу́нліваю		 ачу́нлівым ачу́нлівымі
М. ачу́нлівым ачу́нлівай ачу́нлівым ачу́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

ачу́ньванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачу́ньванне
Р. ачу́ньвання
Д. ачу́ньванню
В. ачу́ньванне
Т. ачу́ньваннем
М. ачу́ньванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ачу́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачу́ньваюся ачу́ньваемся
2-я ас. ачу́ньваешся ачу́ньваецеся
3-я ас. ачу́ньваецца ачу́ньваюцца
Прошлы час
м. ачу́ньваўся ачу́ньваліся
ж. ачу́ньвалася
н. ачу́ньвалася
Загадны лад
2-я ас. ачу́ньвайся ачу́ньвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачу́ньваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ачу́ньваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачу́ньваю ачу́ньваем
2-я ас. ачу́ньваеш ачу́ньваеце
3-я ас. ачу́ньвае ачу́ньваюць
Прошлы час
м. ачу́ньваў ачу́ньвалі
ж. ачу́ньвала
н. ачу́ньвала
Загадны лад
2-я ас. ачу́ньвай ачу́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачу́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачуньваючы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачуньваючы ачуньваючая ачуньваючае ачуньваючыя
Р. ачуньваючага ачуньваючай
ачуньваючае		 ачуньваючага ачуньваючых
Д. ачуньваючаму ачуньваючай ачуньваючаму ачуньваючым
В. ачуньваючы
ачуньваючага		 ачуньваючую ачуньваючае ачуньваючыя
Т. ачуньваючым ачуньваючай
ачуньваючаю		 ачуньваючым ачуньваючымі
М. ачуньваючым ачуньваючай ачуньваючым ачуньваючых