ачужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачужэ́ю ачужэ́ем
2-я ас. ачужэ́еш ачужэ́еце
3-я ас. ачужэ́е ачужэ́юць
Прошлы час
м. ачужэ́ў ачужэ́лі
ж. ачужэ́ла
н. ачужэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час ачужэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)