Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
вгзкмнпрстхцчш

Сы́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сы́чын
Р. Сы́чына
Д. Сы́чыну
В. Сы́чын
Т. Сы́чынам
М. Сы́чыне

сычы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сычы́ны сычы́ная сычы́нае сычы́ныя
Р. сычы́нага сычы́най
сычы́нае		 сычы́нага сычы́ных
Д. сычы́наму сычы́най сычы́наму сычы́ным
В. сычы́ны (неадуш.)
сычы́нага (адуш.)		 сычы́ную сычы́нае сычы́ныя (неадуш.)
сычы́ных (адуш.)
Т. сычы́ным сычы́най
сычы́наю		 сычы́ным сычы́нымі
М. сычы́ным сычы́най сычы́ным сычы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сычэ́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сычэ́ва
Р. Сычэ́ва
Д. Сычэ́ву
В. Сычэ́ва
Т. Сычэ́вам
М. Сычэ́ве

сычэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сычэ́нне
Р. сычэ́ння
Д. сычэ́нню
В. сычэ́нне
Т. сычэ́ннем
М. сычэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сычэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сычу́ сычы́м
2-я ас. сычы́ш сычыце́
3-я ас. сычы́ць сыча́ць
Прошлы час
м. сычэ́ў сычэ́лі
ж. сычэ́ла
н. сычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. сычы́ сычы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сы́шчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сы́шчык сы́шчыкі
Р. сы́шчыка сы́шчыкаў
Д. сы́шчыку сы́шчыкам
В. сы́шчыка сы́шчыкаў
Т. сы́шчыкам сы́шчыкамі
М. сы́шчыку сы́шчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сы́шчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сы́шчыца сы́шчыцы
Р. сы́шчыцы сы́шчыц
Д. сы́шчыцы сы́шчыцам
В. сы́шчыцу сы́шчыц
Т. сы́шчыцай
сы́шчыцаю		 сы́шчыцамі
М. сы́шчыцы сы́шчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сы́шчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́шчыцкі сы́шчыцкая сы́шчыцкае сы́шчыцкія
Р. сы́шчыцкага сы́шчыцкай
сы́шчыцкае		 сы́шчыцкага сы́шчыцкіх
Д. сы́шчыцкаму сы́шчыцкай сы́шчыцкаму сы́шчыцкім
В. сы́шчыцкі (неадуш.)
сы́шчыцкага (адуш.)		 сы́шчыцкую сы́шчыцкае сы́шчыцкія (неадуш.)
сы́шчыцкіх (адуш.)
Т. сы́шчыцкім сы́шчыцкай
сы́шчыцкаю		 сы́шчыцкім сы́шчыцкімі
М. сы́шчыцкім сы́шчыцкай сы́шчыцкім сы́шчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сы́шчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сы́шчыцы
Р. Сы́шчыц
Сы́шчыцаў
Д. Сы́шчыцам
В. Сы́шчыцы
Т. Сы́шчыцамі
М. Сы́шчыцах