Verbum

анлайнавы слоўнік

сы́шчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сы́шчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сы́шчыцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сы́шчыцкі	сы́шчыцкая	сы́шчыцкае	сы́шчыцкія
Р.	сы́шчыцкага	сы́шчыцкай сы́шчыцкае	сы́шчыцкага	сы́шчыцкіх
Д.	сы́шчыцкаму	сы́шчыцкай	сы́шчыцкаму	сы́шчыцкім
В.	сы́шчыцкі (неадуш.) сы́шчыцкага (адуш.)	сы́шчыцкую	сы́шчыцкае	сы́шчыцкія (неадуш.) сы́шчыцкіх (адуш.)
Т.	сы́шчыцкім	сы́шчыцкай сы́шчыцкаю	сы́шчыцкім	сы́шчыцкімі
М.	сы́шчыцкім	сы́шчыцкай	сы́шчыцкім	сы́шчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сы́шчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы