сычы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сычы́ны сычы́ная сычы́нае сычы́ныя
Р. сычы́нага сычы́най
сычы́нае		 сычы́нага сычы́ных
Д. сычы́наму сычы́най сычы́наму сычы́ным
В. сычы́ны (неадуш.)
сычы́нага (адуш.)		 сычы́ную сычы́нае сычы́ныя (неадуш.)
сычы́ных (адуш.)
Т. сычы́ным сычы́най
сычы́наю		 сычы́ным сычы́нымі
М. сычы́ным сычы́най сычы́ным сычы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)