Verbum

анлайнавы слоўнік

сві́шчавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сві́шчавы	сві́шчавая	сві́шчавае	сві́шчавыя
Р.	сві́шчавага	сві́шчавай сві́шчавае	сві́шчавага	сві́шчавых
Д.	сві́шчаваму	сві́шчавай	сві́шчаваму	сві́шчавым
В.	сві́шчавы (неадуш.) сві́шчавага (адуш.)	сві́шчавую	сві́шчавае	сві́шчавыя (неадуш.) сві́шчавых (адуш.)
Т.	сві́шчавым	сві́шчавай сві́шчаваю	сві́шчавым	сві́шчавымі
М.	сві́шчавым	сві́шчавай	сві́шчавым	сві́шчавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Свішчо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Свішчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

сві́шчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.