Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сагайда́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сагайда́к сагайда́кі
Р. сагайда́ка сагайда́каў
Д. сагайда́ку сагайда́кам
В. сагайда́к сагайда́кі
Т. сагайда́кам сагайда́камі
М. сагайда́ку сагайда́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сагайда́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сагайда́чны сагайда́чная сагайда́чнае сагайда́чныя
Р. сагайда́чнага сагайда́чнай
сагайда́чнае
сагайда́чнага сагайда́чных
Д. сагайда́чнаму сагайда́чнай сагайда́чнаму сагайда́чным
В. сагайда́чны (неадуш.)
сагайда́чнага (адуш.)
сагайда́чную сагайда́чнае сагайда́чныя (неадуш.)
сагайда́чных (адуш.)
Т. сагайда́чным сагайда́чнай
сагайда́чнаю
сагайда́чным сагайда́чнымі
М. сагайда́чным сагайда́чнай сагайда́чным сагайда́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сага́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сага́н саганы́
Р. сагана́ сагано́ў
Д. сагану́ сагана́м
В. сага́н саганы́
Т. сагано́м сагана́мі
М. сагане́ сагана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сагано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сагано́к саганкі́
Р. саганка́ саганко́ў
Д. саганку́ саганка́м
В. сагано́к саганкі́
Т. саганко́м саганка́мі
М. саганку́ саганка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сага́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сага́нчык сага́нчыкі
Р. сага́нчыка сага́нчыкаў
Д. сага́нчыку сага́нчыкам
В. сага́нчык сага́нчыкі
Т. сага́нчыкам сага́нчыкамі
М. сага́нчыку сага́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

са́гаўнік

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. са́гаўнік
Р. са́гаўніку
Д. са́гаўніку
В. са́гаўнік
Т. са́гаўнікам
М. са́гаўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

са́гаўнік

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. са́гаўнік са́гаўнікі
Р. са́гаўніка са́гаўнікаў
Д. са́гаўніку са́гаўнікам
В. са́гаўнік са́гаўнікі
Т. са́гаўнікам са́гаўнікамі
М. са́гаўніку са́гаўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

са́гаўнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́гаўнікавы са́гаўнікавая са́гаўнікавае са́гаўнікавыя
Р. са́гаўнікавага са́гаўнікавай
са́гаўнікавае
са́гаўнікавага са́гаўнікавых
Д. са́гаўнікаваму са́гаўнікавай са́гаўнікаваму са́гаўнікавым
В. са́гаўнікавы (неадуш.)
са́гаўнікавага (адуш.)
са́гаўнікавую са́гаўнікавае са́гаўнікавыя (неадуш.)
са́гаўнікавых (адуш.)
Т. са́гаўнікавым са́гаўнікавай
са́гаўнікаваю
са́гаўнікавым са́гаўнікавымі
М. са́гаўнікавым са́гаўнікавай са́гаўнікавым са́гаўнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

са́гаўнікавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. са́гаўнікавыя
Р. са́гаўнікавых
Д. са́гаўнікавым
В. са́гаўнікавыя
Т. са́гаўнікавымі
М. са́гаўнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

сагды́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сагды́ец сагды́йцы
Р. сагды́йца сагды́йцаў
Д. сагды́йцу сагды́йцам
В. сагды́йца сагды́йцаў
Т. сагды́йцам сагды́йцамі
М. сагды́йцу сагды́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.