сагайда́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сагайда́к | сагайда́кі | |
сагайда́ка | сагайда́каў | |
сагайда́ку | сагайда́кам | |
сагайда́к | сагайда́кі | |
сагайда́кам | сагайда́камі | |
сагайда́ку | сагайда́ках |
Крыніцы:
сагайда́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сагайда́к | сагайда́кі | |
сагайда́ка | сагайда́каў | |
сагайда́ку | сагайда́кам | |
сагайда́к | сагайда́кі | |
сагайда́кам | сагайда́камі | |
сагайда́ку | сагайда́ках |
Крыніцы:
сагайда́чны
прыметнік, адносны
сагайда́чны | сагайда́чная | сагайда́чнае | сагайда́чныя | |
сагайда́чнага | сагайда́чнай сагайда́чнае |
сагайда́чнага | сагайда́чных | |
сагайда́чнаму | сагайда́чнай | сагайда́чнаму | сагайда́чным | |
сагайда́чны ( сагайда́чнага ( |
сагайда́чную | сагайда́чнае | сагайда́чныя ( сагайда́чных ( |
|
сагайда́чным | сагайда́чнай сагайда́чнаю |
сагайда́чным | сагайда́чнымі | |
сагайда́чным | сагайда́чнай | сагайда́чным | сагайда́чных |
Крыніцы:
сага́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сага́н | саганы́ | |
сагана́ | сагано́ў | |
сагану́ | сагана́м | |
сага́н | саганы́ | |
сагано́м | сагана́мі | |
сагане́ | сагана́х |
Крыніцы:
сагано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сагано́к | саганкі́ | |
саганка́ | саганко́ў | |
саганку́ | саганка́м | |
сагано́к | саганкі́ | |
саганко́м | саганка́мі | |
саганку́ | саганка́х |
Крыніцы:
сага́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сага́нчык | сага́нчыкі | |
сага́нчыка | сага́нчыкаў | |
сага́нчыку | сага́нчыкам | |
сага́нчык | сага́нчыкі | |
сага́нчыкам | сага́нчыкамі | |
сага́нчыку | сага́нчыках |
Крыніцы:
са́гаўнік
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
са́гаўнік | |
са́гаўніку | |
са́гаўніку | |
са́гаўнік | |
са́гаўнікам | |
са́гаўніку |
Крыніцы:
са́гаўнік
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
са́гаўнік | са́гаўнікі | |
са́гаўніка | са́гаўнікаў | |
са́гаўніку | са́гаўнікам | |
са́гаўнік | са́гаўнікі | |
са́гаўнікам | са́гаўнікамі | |
са́гаўніку | са́гаўніках |
Крыніцы:
са́гаўнікавы
прыметнік, адносны
са́гаўнікавы | са́гаўнікавая | са́гаўнікавае | са́гаўнікавыя | |
са́гаўнікавага | са́гаўнікавай са́гаўнікавае |
са́гаўнікавага | са́гаўнікавых | |
са́гаўнікаваму | са́гаўнікавай | са́гаўнікаваму | са́гаўнікавым | |
са́гаўнікавы ( са́гаўнікавага ( |
са́гаўнікавую | са́гаўнікавае | са́гаўнікавыя ( са́гаўнікавых ( |
|
са́гаўнікавым | са́гаўнікавай са́гаўнікаваю |
са́гаўнікавым | са́гаўнікавымі | |
са́гаўнікавым | са́гаўнікавай | са́гаўнікавым | са́гаўнікавых |
Крыніцы:
са́гаўнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
са́гаўнікавыя | |
са́гаўнікавых | |
са́гаўнікавым | |
са́гаўнікавыя | |
са́гаўнікавымі | |
са́гаўнікавых |
Крыніцы:
сагды́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сагды́ец | сагды́йцы | |
сагды́йца | сагды́йцаў | |
сагды́йцу | сагды́йцам | |
сагды́йца | сагды́йцаў | |
сагды́йцам | сагды́йцамі | |
сагды́йцу | сагды́йцах |
Крыніцы: