са́гаўнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| са́гаўнікавыя | |
| са́гаўнікавых | |
| са́гаўнікавым | |
| са́гаўнікавыя | |
| са́гаўнікавымі | |
| са́гаўнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)