Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўро́зумны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўро́зумны няўро́зумная няўро́зумнае няўро́зумныя
Р. няўро́зумнага няўро́зумнай
няўро́зумнае
няўро́зумнага няўро́зумных
Д. няўро́зумнаму няўро́зумнай няўро́зумнаму няўро́зумным
В. няўро́зумны (неадуш.)
няўро́зумнага (адуш.)
няўро́зумную няўро́зумнае няўро́зумныя (неадуш.)
няўро́зумных (адуш.)
Т. няўро́зумным няўро́зумнай
няўро́зумнаю
няўро́зумным няўро́зумнымі
М. няўро́зумным няўро́зумнай няўро́зумным няўро́зумных

Крыніцы: piskunou2012.

няўро́кам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўро́кам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўро́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўро́чнасць
Р. няўро́чнасці
Д. няўро́чнасці
В. няўро́чнасць
Т. няўро́чнасцю
М. няўро́чнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

няўро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўро́чны няўро́чная няўро́чнае няўро́чныя
Р. няўро́чнага няўро́чнай
няўро́чнае
няўро́чнага няўро́чных
Д. няўро́чнаму няўро́чнай няўро́чнаму няўро́чным
В. няўро́чны (неадуш.)
няўро́чнага (адуш.)
няўро́чную няўро́чнае няўро́чныя (неадуш.)
няўро́чных (адуш.)
Т. няўро́чным няўро́чнай
няўро́чнаю
няўро́чным няўро́чнымі
М. няўро́чным няўро́чнай няўро́чным няўро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўры́мсліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўры́мсліва няўры́мслівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўры́мслівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўры́мслівасць
Р. няўры́мслівасці
Д. няўры́мслівасці
В. няўры́мслівасць
Т. няўры́мслівасцю
М. няўры́мслівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўры́мслівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўры́мслівы няўры́мслівая няўры́мслівае няўры́мслівыя
Р. няўры́мслівага няўры́мслівай
няўры́мслівае
няўры́мслівага няўры́мслівых
Д. няўры́мсліваму няўры́мслівай няўры́мсліваму няўры́мслівым
В. няўры́мслівы (неадуш.)
няўры́мслівага (адуш.)
няўры́мслівую няўры́мслівае няўры́мслівыя (неадуш.)
няўры́мслівых (адуш.)
Т. няўры́мслівым няўры́мслівай
няўры́мсліваю
няўры́мслівым няўры́мслівымі
М. няўры́мслівым няўры́мслівай няўры́мслівым няўры́мслівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўры́мсля

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўры́мсля - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўры́мсна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўры́мсна - -

Крыніцы: piskunou2012.

няўры́мснасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўры́мснасць
Р. няўры́мснасці
Д. няўры́мснасці
В. няўры́мснасць
Т. няўры́мснасцю
М. няўры́мснасці

Крыніцы: piskunou2012.