няўро́зумны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўро́зумны няўро́зумная няўро́зумнае няўро́зумныя
Р. няўро́зумнага няўро́зумнай
няўро́зумнае		 няўро́зумнага няўро́зумных
Д. няўро́зумнаму няўро́зумнай няўро́зумнаму няўро́зумным
В. няўро́зумны (неадуш.)
няўро́зумнага (адуш.)		 няўро́зумную няўро́зумнае няўро́зумныя (неадуш.)
няўро́зумных (адуш.)
Т. няўро́зумным няўро́зумнай
няўро́зумнаю		 няўро́зумным няўро́зумнымі
М. няўро́зумным няўро́зумнай няўро́зумным няўро́зумных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)