напаўва́дкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напаўва́дкі |
напаўва́дкая |
напаўва́дкае |
напаўва́дкія |
Р. |
напаўва́дкага |
напаўва́дкай напаўва́дкае |
напаўва́дкага |
напаўва́дкіх |
Д. |
напаўва́дкаму |
напаўва́дкай |
напаўва́дкаму |
напаўва́дкім |
В. |
напаўва́дкі (неадуш.) напаўва́дкага (адуш.) |
напаўва́дкую |
напаўва́дкае |
напаўва́дкія (неадуш.) напаўва́дкіх (адуш.) |
Т. |
напаўва́дкім |
напаўва́дкай напаўва́дкаю |
напаўва́дкім |
напаўва́дкімі |
М. |
напаўва́дкім |
напаўва́дкай |
напаўва́дкім |
напаўва́дкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
напаўвае́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
напаўвае́нны |
напаўвае́нная |
напаўвае́ннае |
напаўвае́нныя |
Р. |
напаўвае́ннага |
напаўвае́ннай напаўвае́ннае |
напаўвае́ннага |
напаўвае́нных |
Д. |
напаўвае́ннаму |
напаўвае́ннай |
напаўвае́ннаму |
напаўвае́нным |
В. |
напаўвае́нны (неадуш.) напаўвае́ннага (адуш.) |
напаўвае́нную |
напаўвае́ннае |
напаўвае́нныя (неадуш.) напаўвае́нных (адуш.) |
Т. |
напаўвае́нным |
напаўвае́ннай напаўвае́ннаю |
напаўвае́нным |
напаўвае́ннымі |
М. |
напаўвае́нным |
напаўвае́ннай |
напаўвае́нным |
напаўвае́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
напаўвар’я́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
напаўвар’я́т |
напаўвар’я́ты |
Р. |
напаўвар’я́та |
напаўвар’я́таў |
Д. |
напаўвар’я́ту |
напаўвар’я́там |
В. |
напаўвар’я́та |
напаўвар’я́таў |
Т. |
напаўвар’я́там |
напаўвар’я́тамі |
М. |
напаўвар’я́це |
напаўвар’я́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.