напаўвымо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напаўвымо́ўны напаўвымо́ўная напаўвымо́ўнае напаўвымо́ўныя
Р. напаўвымо́ўнага напаўвымо́ўнай
напаўвымо́ўнае		 напаўвымо́ўнага напаўвымо́ўных
Д. напаўвымо́ўнаму напаўвымо́ўнай напаўвымо́ўнаму напаўвымо́ўным
В. напаўвымо́ўны (неадуш.)
напаўвымо́ўнага (адуш.)		 напаўвымо́ўную напаўвымо́ўнае напаўвымо́ўныя (неадуш.)
напаўвымо́ўных (адуш.)
Т. напаўвымо́ўным напаўвымо́ўнай
напаўвымо́ўнаю		 напаўвымо́ўным напаўвымо́ўнымі
М. напаўвымо́ўным напаўвымо́ўнай напаўвымо́ўным напаўвымо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)