выкіда́ць
‘да вы+кідаць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выкіда́ю |
выкіда́ем |
2-я ас. |
выкіда́еш |
выкіда́еце |
3-я ас. |
выкіда́е |
выкіда́юць |
Прошлы час |
м. |
выкіда́ў |
выкіда́лі |
ж. |
выкіда́ла |
н. |
выкіда́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выкіда́й |
выкіда́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выкіда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
выкіда́ць
‘да выкінуць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выкіда́ю |
выкіда́ем |
2-я ас. |
выкіда́еш |
выкіда́еце |
3-я ас. |
выкіда́е |
выкіда́юць |
Прошлы час |
м. |
выкіда́ў |
выкіда́лі |
ж. |
выкіда́ла |
н. |
выкіда́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выкіда́й |
выкіда́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выкіда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
выкі́двальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выкі́двальнік |
выкі́двальнікі |
Р. |
выкі́двальніка |
выкі́двальнікаў |
Д. |
выкі́двальніку |
выкі́двальнікам |
В. |
выкі́двальнік |
выкі́двальнікі |
Т. |
выкі́двальнікам |
выкі́двальнікамі |
М. |
выкі́двальніку |
выкі́двальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выкі́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выкі́дванне |
Р. |
выкі́двання |
Д. |
выкі́дванню |
В. |
выкі́дванне |
Т. |
выкі́дваннем |
М. |
выкі́дванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выкі́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выкі́дваюся |
выкі́дваемся |
2-я ас. |
выкі́дваешся |
выкі́дваецеся |
3-я ас. |
выкі́дваецца |
выкі́дваюцца |
Прошлы час |
м. |
выкі́дваўся |
выкі́дваліся |
ж. |
выкі́двалася |
н. |
выкі́двалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
выкі́двайся |
выкі́двайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выкі́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкі́дваць
‘да вы+кідаць - выкінуць у некалькі прыёмаў’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выкі́дваю |
выкі́дваем |
2-я ас. |
выкі́дваеш |
выкі́дваеце |
3-я ас. |
выкі́двае |
выкі́дваюць |
Прошлы час |
м. |
выкі́дваў |
выкі́двалі |
ж. |
выкі́двала |
н. |
выкі́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выкі́двай |
выкі́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выкі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
выкі́дваць
‘да выкінуць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выкі́дваю |
выкі́дваем |
2-я ас. |
выкі́дваеш |
выкі́дваеце |
3-я ас. |
выкі́двае |
выкі́дваюць |
Прошлы час |
м. |
выкі́дваў |
выкі́двалі |
ж. |
выкі́двала |
н. |
выкі́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выкі́двай |
выкі́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выкі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вы́кідка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́кідка |
Р. |
вы́кідкі |
Д. |
вы́кідцы |
В. |
вы́кідку |
Т. |
вы́кідкай вы́кідкаю |
М. |
вы́кідцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выкідны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выкідны́ |
выкідна́я |
выкідно́е |
выкідны́я |
Р. |
выкідно́га |
выкідно́й выкідно́е |
выкідно́га |
выкідны́х |
Д. |
выкідно́му |
выкідно́й |
выкідно́му |
выкідны́м |
В. |
выкідны́ (неадуш.) выкідно́га (адуш.) |
выкідну́ю |
выкідно́е |
выкідны́я (неадуш.) выкідны́х (адуш.) |
Т. |
выкідны́м |
выкідно́й выкідно́ю |
выкідны́м |
выкідны́мі |
М. |
выкідны́м |
выкідно́й |
выкідны́м |
выкідны́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.