выкіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкіда́нне | |
выкіда́ння | |
выкіда́нню | |
выкіда́нне | |
выкіда́ннем | |
выкіда́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выкіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выкіда́нне | |
выкіда́ння | |
выкіда́нню | |
выкіда́нне | |
выкіда́ннем | |
выкіда́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)