Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

ахля́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахля́лы ахля́лая ахля́лае ахля́лыя
Р. ахля́лага ахля́лай
ахля́лае		 ахля́лага ахля́лых
Д. ахля́ламу ахля́лай ахля́ламу ахля́лым
В. ахля́лы (неадуш.)
ахля́лага (адуш.)		 ахля́лую ахля́лае ахля́лыя (неадуш.)
ахля́лых (адуш.)
Т. ахля́лым ахля́лай
ахля́лаю		 ахля́лым ахля́лымі
М. ахля́лым ахля́лай ахля́лым ахля́лых

Крыніцы: piskunou2012.

ахля́снуць

‘ударыць, збіць каго-небудзь (ахляснуць каго-небудзь і па чым-небудзь, напр., па шчацэ)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахля́сну ахля́снем
2-я ас. ахля́снеш ахля́снеце
3-я ас. ахля́сне ахля́снуць
Прошлы час
м. ахля́снуў ахля́снулі
ж. ахля́снула
н. ахля́снула
Загадны лад
2-я ас. ахля́сні ахля́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахля́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Ахма́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахма́д Ахма́ды
Р. Ахма́да Ахма́даў
Д. Ахма́ду Ахма́дам
В. Ахма́да Ахма́даў
Т. Ахма́дам Ахма́дамі
М. Ахма́дзе Ахма́дах

ахма́раны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае		 ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)		 ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю		 ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае		 ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)		 ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю		 ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́раны ахма́раная ахма́ранае ахма́раныя
Р. ахма́ранага ахма́ранай
ахма́ранае		 ахма́ранага ахма́раных
Д. ахма́ранаму ахма́ранай ахма́ранаму ахма́раным
В. ахма́раны (неадуш.)
ахма́ранага (адуш.)		 ахма́раную ахма́ранае ахма́раныя (неадуш.)
ахма́раных (адуш.)
Т. ахма́раным ахма́ранай
ахма́ранаю		 ахма́раным ахма́ранымі
М. ахма́раным ахма́ранай ахма́раным ахма́раных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ахма́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ахма́рыцца ахма́рацца
Прошлы час
м. ахма́рыўся ахма́рыліся
ж. ахма́рылася
н. ахма́рылася
Дзеепрыслоўе
прош. час ахма́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Ахма́т

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахма́т Ахма́ты
Р. Ахма́та Ахма́таў
Д. Ахма́ту Ахма́там
В. Ахма́та Ахма́таў
Т. Ахма́там Ахма́тамі
М. Ахма́це Ахма́тах

ахма́таўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахма́таўскі ахма́таўская ахма́таўскае ахма́таўскія
Р. ахма́таўскага ахма́таўскай
ахма́таўскае		 ахма́таўскага ахма́таўскіх
Д. ахма́таўскаму ахма́таўскай ахма́таўскаму ахма́таўскім
В. ахма́таўскі (неадуш.)
ахма́таўскага (адуш.)		 ахма́таўскую ахма́таўскае ахма́таўскія (неадуш.)
ахма́таўскіх (адуш.)
Т. ахма́таўскім ахма́таўскай
ахма́таўскаю		 ахма́таўскім ахма́таўскімі
М. ахма́таўскім ахма́таўскай ахма́таўскім ахма́таўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ахме́д

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ахме́д Ахме́ды
Р. Ахме́да Ахме́даў
Д. Ахме́ду Ахме́дам
В. Ахме́да Ахме́даў
Т. Ахме́дам Ахме́дамі
М. Ахме́дзе Ахме́дах