ахлу́сіць
‘расказаць пра каго-небудзь, што-небудзь хлусню’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ахлу́шу |
ахлу́сім |
| 2-я ас. |
ахлу́сіш |
ахлу́сіце |
| 3-я ас. |
ахлу́сіць |
ахлу́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
ахлу́сіў |
ахлу́сілі |
| ж. |
ахлу́сіла |
| н. |
ахлу́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ахлу́сь |
ахлу́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ахлу́сіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахлу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахлу́шаны |
ахлу́шаная |
ахлу́шанае |
ахлу́шаныя |
| Р. |
ахлу́шанага |
ахлу́шанай ахлу́шанае |
ахлу́шанага |
ахлу́шаных |
| Д. |
ахлу́шанаму |
ахлу́шанай |
ахлу́шанаму |
ахлу́шаным |
| В. |
ахлу́шаны (неадуш.) ахлу́шанага (адуш.) |
ахлу́шаную |
ахлу́шанае |
ахлу́шаныя (неадуш.) ахлу́шаных (адуш.) |
| Т. |
ахлу́шаным |
ахлу́шанай ахлу́шанаю |
ахлу́шаным |
ахлу́шанымі |
| М. |
ахлу́шаным |
ахлу́шанай |
ахлу́шаным |
ахлу́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахлына́ць
‘абліваць, ахопліваць чым-небудзь каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ахлына́ю |
ахлына́ем |
| 2-я ас. |
ахлына́еш |
ахлына́еце |
| 3-я ас. |
ахлына́е |
ахлына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ахлына́ў |
ахлына́лі |
| ж. |
ахлына́ла |
| н. |
ахлына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ахлына́й |
ахлына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ахлына́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахлы́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ахлы́ну |
ахлы́нем |
| 2-я ас. |
ахлы́неш |
ахлы́неце |
| 3-я ас. |
ахлы́не |
ахлы́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
ахлы́нуў |
ахлы́нулі |
| ж. |
ахлы́нула |
| н. |
ахлы́нула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ахлы́нь |
ахлы́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ахлы́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.