Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

афа́кія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афа́кія
Р. афа́кіі
Д. афа́кіі
В. афа́кію
Т. афа́кіяй
афа́кіяю
М. афа́кіі

Крыніцы: piskunou2012.

афакту́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афакту́раны афакту́раная афакту́ранае афакту́раныя
Р. афакту́ранага афакту́ранай
афакту́ранае		 афакту́ранага афакту́раных
Д. афакту́ранаму афакту́ранай афакту́ранаму афакту́раным
В. афакту́раны (неадуш.)
афакту́ранага (адуш.)		 афакту́раную афакту́ранае афакту́раныя (неадуш.)
афакту́раных (адуш.)
Т. афакту́раным афакту́ранай
афакту́ранаю		 афакту́раным афакту́ранымі
М. афакту́раным афакту́ранай афакту́раным афакту́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

афакту́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афакту́раны афакту́раная афакту́ранае афакту́раныя
Р. афакту́ранага афакту́ранай
афакту́ранае		 афакту́ранага афакту́раных
Д. афакту́ранаму афакту́ранай афакту́ранаму афакту́раным
В. афакту́раны (неадуш.)
афакту́ранага (адуш.)		 афакту́раную афакту́ранае афакту́раныя (неадуш.)
афакту́раных (адуш.)
Т. афакту́раным афакту́ранай
афакту́ранаю		 афакту́раным афакту́ранымі
М. афакту́раным афакту́ранай афакту́раным афакту́раных

Кароткая форма: афакту́рана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

афалі́на

‘вялікі дэльфін’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афалі́на афалі́ны
Р. афалі́ны афалі́н
Д. афалі́не афалі́нам
В. афалі́ну афалі́н
Т. афалі́най
афалі́наю		 афалі́намі
М. афалі́не афалі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Афана́сій

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Афана́сій Афана́сіі
Р. Афана́сія Афана́сіяў
Д. Афана́сію Афана́сіям
В. Афана́сія Афана́сіяў
Т. Афана́сіем Афана́сіямі
М. Афана́сію Афана́сіях

афанізі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афанізі́я
Р. афанізі́і
Д. афанізі́і
В. афанізі́ю
Т. афанізі́яй
афанізі́яю
М. афанізі́і

Крыніцы: piskunou2012.

афані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афані́чны афані́чная афані́чнае афані́чныя
Р. афані́чнага афані́чнай
афані́чнае		 афані́чнага афані́чных
Д. афані́чнаму афані́чнай афані́чнаму афані́чным
В. афані́чны (неадуш.)
афані́чнага (адуш.)		 афані́чную афані́чнае афані́чныя (неадуш.)
афані́чных (адуш.)
Т. афані́чным афані́чнай
афані́чнаю		 афані́чным афані́чнымі
М. афані́чным афані́чнай афані́чным афані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

афані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. афані́я
Р. афані́і
Д. афані́і
В. афані́ю
Т. афані́яй
афані́яю
М. афані́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

афарбава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. афарбава́насць
Р. афарбава́насці
Д. афарбава́насці
В. афарбава́насць
Т. афарбава́насцю
М. афарбава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

афарбава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афарбава́нне афарбава́нні
Р. афарбава́ння афарбава́нняў
Д. афарбава́нню афарбава́нням
В. афарбава́нне афарбава́нні
Т. афарбава́ннем афарбава́ннямі
М. афарбава́нні афарбава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.