прымо́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымо́чаны |
прымо́чаная |
прымо́чанае |
прымо́чаныя |
| Р. |
прымо́чанага |
прымо́чанай прымо́чанае |
прымо́чанага |
прымо́чаных |
| Д. |
прымо́чанаму |
прымо́чанай |
прымо́чанаму |
прымо́чаным |
| В. |
прымо́чаны (неадуш.) прымо́чанага (адуш.) |
прымо́чаную |
прымо́чанае |
прымо́чаныя (неадуш.) прымо́чаных (адуш.) |
| Т. |
прымо́чаным |
прымо́чанай прымо́чанаю |
прымо́чаным |
прымо́чанымі |
| М. |
прымо́чаным |
прымо́чанай |
прымо́чаным |
прымо́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымо́чаны |
прымо́чаная |
прымо́чанае |
прымо́чаныя |
| Р. |
прымо́чанага |
прымо́чанай прымо́чанае |
прымо́чанага |
прымо́чаных |
| Д. |
прымо́чанаму |
прымо́чанай |
прымо́чанаму |
прымо́чаным |
| В. |
прымо́чаны (неадуш.) прымо́чанага (адуш.) |
прымо́чаную |
прымо́чанае |
прымо́чаныя (неадуш.) прымо́чаных (адуш.) |
| Т. |
прымо́чаным |
прымо́чанай прымо́чанаю |
прымо́чаным |
прымо́чанымі |
| М. |
прымо́чаным |
прымо́чанай |
прымо́чаным |
прымо́чаных |
Кароткая форма: прымо́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымо́чванне |
| Р. |
прымо́чвання |
| Д. |
прымо́чванню |
| В. |
прымо́чванне |
| Т. |
прымо́чваннем |
| М. |
прымо́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымо́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прымо́чваецца |
прымо́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прымо́чваўся |
прымо́чваліся |
| ж. |
прымо́чвалася |
| н. |
прымо́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́чваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымо́чваю |
прымо́чваем |
| 2-я ас. |
прымо́чваеш |
прымо́чваеце |
| 3-я ас. |
прымо́чвае |
прымо́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прымо́чваў |
прымо́чвалі |
| ж. |
прымо́чвала |
| н. |
прымо́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымо́чвай |
прымо́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымо́чваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прымо́чка |
прымо́чкі |
| Р. |
прымо́чкі |
прымо́чак |
| Д. |
прымо́чцы |
прымо́чкам |
| В. |
прымо́чку |
прымо́чкі |
| Т. |
прымо́чкай прымо́чкаю |
прымо́чкамі |
| М. |
прымо́чцы |
прымо́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прымо́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымо́шчаны |
прымо́шчаная |
прымо́шчанае |
прымо́шчаныя |
| Р. |
прымо́шчанага |
прымо́шчанай прымо́шчанае |
прымо́шчанага |
прымо́шчаных |
| Д. |
прымо́шчанаму |
прымо́шчанай |
прымо́шчанаму |
прымо́шчаным |
| В. |
прымо́шчаны (неадуш.) прымо́шчанага (адуш.) |
прымо́шчаную |
прымо́шчанае |
прымо́шчаныя (неадуш.) прымо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
прымо́шчаным |
прымо́шчанай прымо́шчанаю |
прымо́шчаным |
прымо́шчанымі |
| М. |
прымо́шчаным |
прымо́шчанай |
прымо́шчаным |
прымо́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымо́шчаны |
прымо́шчаная |
прымо́шчанае |
прымо́шчаныя |
| Р. |
прымо́шчанага |
прымо́шчанай прымо́шчанае |
прымо́шчанага |
прымо́шчаных |
| Д. |
прымо́шчанаму |
прымо́шчанай |
прымо́шчанаму |
прымо́шчаным |
| В. |
прымо́шчаны (неадуш.) прымо́шчанага (адуш.) |
прымо́шчаную |
прымо́шчанае |
прымо́шчаныя (неадуш.) прымо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
прымо́шчаным |
прымо́шчанай прымо́шчанаю |
прымо́шчаным |
прымо́шчанымі |
| М. |
прымо́шчаным |
прымо́шчанай |
прымо́шчаным |
прымо́шчаных |
Кароткая форма: прымо́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымо́шчванне |
| Р. |
прымо́шчвання |
| Д. |
прымо́шчванню |
| В. |
прымо́шчванне |
| Т. |
прымо́шчваннем |
| М. |
прымо́шчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымо́шчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымо́шчваюся |
прымо́шчваемся |
| 2-я ас. |
прымо́шчваешся |
прымо́шчваецеся |
| 3-я ас. |
прымо́шчваецца |
прымо́шчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прымо́шчваўся |
прымо́шчваліся |
| ж. |
прымо́шчвалася |
| н. |
прымо́шчвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымо́шчвайся |
прымо́шчвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымо́шчваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.