прымо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прымо́чаны | прымо́чаная | прымо́чанае | прымо́чаныя | |
| прымо́чанага | прымо́чанай прымо́чанае |
прымо́чанага | прымо́чаных | |
| прымо́чанаму | прымо́чанай | прымо́чанаму | прымо́чаным | |
| прымо́чаны ( прымо́чанага ( |
прымо́чаную | прымо́чанае | прымо́чаныя ( прымо́чаных ( |
|
| прымо́чаным | прымо́чанай прымо́чанаю |
прымо́чаным | прымо́чанымі | |
| прымо́чаным | прымо́чанай | прымо́чаным | прымо́чаных | |
Кароткая форма: прымо́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)