прымо́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прымо́чванне | |
| прымо́чвання | |
| прымо́чванню | |
| прымо́чванне | |
| прымо́чваннем | |
| прымо́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)