прымо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прымо́шчванне | |
| прымо́шчвання | |
| прымо́шчванню | |
| прымо́шчванне | |
| прымо́шчваннем | |
| прымо́шчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)