аўтаспы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаспы́ннік |
аўтаспы́ннікі |
| Р. |
аўтаспы́нніка |
аўтаспы́ннікаў |
| Д. |
аўтаспы́нніку |
аўтаспы́ннікам |
| В. |
аўтаспы́нніка |
аўтаспы́ннікаў |
| Т. |
аўтаспы́ннікам |
аўтаспы́ннікамі |
| М. |
аўтаспы́нніку |
аўтаспы́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтаста́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаста́нцыя |
аўтаста́нцыі |
| Р. |
аўтаста́нцыі |
аўтаста́нцый |
| Д. |
аўтаста́нцыі |
аўтаста́нцыям |
| В. |
аўтаста́нцыю |
аўтаста́нцыі |
| Т. |
аўтаста́нцыяй аўтаста́нцыяю |
аўтаста́нцыямі |
| М. |
аўтаста́нцыі |
аўтаста́нцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтаста́рт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаста́рт |
аўтаста́рты |
| Р. |
аўтаста́рту |
аўтаста́ртаў |
| Д. |
аўтаста́рту |
аўтаста́ртам |
| В. |
аўтаста́рт |
аўтаста́рты |
| Т. |
аўтаста́ртам |
аўтаста́ртамі |
| М. |
аўтаста́рце |
аўтаста́ртах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтаста́ртар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтаста́ртар |
аўтаста́ртары |
| Р. |
аўтаста́ртара |
аўтаста́ртараў |
| Д. |
аўтаста́ртару |
аўтаста́ртарам |
| В. |
аўтаста́ртар |
аўтаста́ртары |
| Т. |
аўтаста́ртарам |
аўтаста́ртарамі |
| М. |
аўтаста́ртары |
аўтаста́ртарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтастая́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтастая́нка |
аўтастая́нкі |
| Р. |
аўтастая́нкі |
аўтастая́нак |
| Д. |
аўтастая́нцы |
аўтастая́нкам |
| В. |
аўтастая́нку |
аўтастая́нкі |
| Т. |
аўтастая́нкай аўтастая́нкаю |
аўтастая́нкамі |
| М. |
аўтастая́нцы |
аўтастая́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
аўтасто́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтасто́п |
аўтасто́пы |
| Р. |
аўтасто́па |
аўтасто́паў |
| Д. |
аўтасто́пу |
аўтасто́пам |
| В. |
аўтасто́п |
аўтасто́пы |
| Т. |
аўтасто́пам |
аўтасто́памі |
| М. |
аўтасто́пе |
аўтасто́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аўтасто́павец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтасто́павец |
аўтасто́паўцы |
| Р. |
аўтасто́паўца |
аўтасто́паўцаў |
| Д. |
аўтасто́паўцу |
аўтасто́паўцам |
| В. |
аўтасто́паўца |
аўтасто́паўцаў |
| Т. |
аўтасто́паўцам |
аўтасто́паўцамі |
| М. |
аўтасто́паўцу |
аўтасто́паўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтасто́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтасто́пны |
аўтасто́пная |
аўтасто́пнае |
аўтасто́пныя |
| Р. |
аўтасто́пнага |
аўтасто́пнай аўтасто́пнае |
аўтасто́пнага |
аўтасто́пных |
| Д. |
аўтасто́пнаму |
аўтасто́пнай |
аўтасто́пнаму |
аўтасто́пным |
| В. |
аўтасто́пны (неадуш.) аўтасто́пнага (адуш.) |
аўтасто́пную |
аўтасто́пнае |
аўтасто́пныя (неадуш.) аўтасто́пных (адуш.) |
| Т. |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнай аўтасто́пнаю |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнымі |
| М. |
аўтасто́пным |
аўтасто́пнай |
аўтасто́пным |
аўтасто́пных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.