аўтасеманты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтасеманты́чны аўтасеманты́чная аўтасеманты́чнае аўтасеманты́чныя
Р. аўтасеманты́чнага аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнае		 аўтасеманты́чнага аўтасеманты́чных
Д. аўтасеманты́чнаму аўтасеманты́чнай аўтасеманты́чнаму аўтасеманты́чным
В. аўтасеманты́чны (неадуш.)
аўтасеманты́чнага (адуш.)		 аўтасеманты́чную аўтасеманты́чнае аўтасеманты́чныя (неадуш.)
аўтасеманты́чных (адуш.)
Т. аўтасеманты́чным аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнаю		 аўтасеманты́чным аўтасеманты́чнымі
М. аўтасеманты́чным аўтасеманты́чнай аўтасеманты́чным аўтасеманты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)