аўтамотатуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамотатуры́ст |
аўтамотатуры́сты |
| Р. |
аўтамотатуры́ста |
аўтамотатуры́стаў |
| Д. |
аўтамотатуры́сту |
аўтамотатуры́стам |
| В. |
аўтамотатуры́ста |
аўтамотатуры́стаў |
| Т. |
аўтамотатуры́стам |
аўтамотатуры́стамі |
| М. |
аўтамотатуры́сце |
аўтамотатуры́стах |
Крыніцы:
sbm2012.
аўтамотаўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамотаўлада́льнік |
аўтамотаўлада́льнікі |
| Р. |
аўтамотаўлада́льніка |
аўтамотаўлада́льнікаў |
| Д. |
аўтамотаўлада́льніку |
аўтамотаўлада́льнікам |
| В. |
аўтамотаўлада́льніка |
аўтамотаўлада́льнікаў |
| Т. |
аўтамотаўлада́льнікам |
аўтамотаўлада́льнікамі |
| М. |
аўтамотаўлада́льніку |
аўтамотаўлада́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамоташко́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамоташко́ла |
аўтамоташко́лы |
| Р. |
аўтамоташко́лы |
аўтамоташко́л |
| Д. |
аўтамоташко́ле |
аўтамоташко́лам |
| В. |
аўтамоташко́лу |
аўтамоташко́лы |
| Т. |
аўтамоташко́лай аўтамоташко́лаю |
аўтамоташко́ламі |
| М. |
аўтамоташко́ле |
аўтамоташко́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтамотаэлектраабсталява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтамотаэлектраабсталява́нне |
| Р. |
аўтамотаэлектраабсталява́ння |
| Д. |
аўтамотаэлектраабсталява́нню |
| В. |
аўтамотаэлектраабсталява́нне |
| Т. |
аўтамотаэлектраабсталява́ннем |
| М. |
аўтамотаэлектраабсталява́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамутаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамутаге́н |
аўтамутаге́ны |
| Р. |
аўтамутаге́ну |
аўтамутаге́наў |
| Д. |
аўтамутаге́ну |
аўтамутаге́нам |
| В. |
аўтамутаге́н |
аўтамутаге́ны |
| Т. |
аўтамутаге́нам |
аўтамутаге́намі |
| М. |
аўтамутаге́не |
аўтамутаге́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтамы́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтамы́йка |
аўтамы́йкі |
| Р. |
аўтамы́йкі |
аўтамы́ек |
| Д. |
аўтамы́йцы |
аўтамы́йкам |
| В. |
аўтамы́йку |
аўтамы́йкі |
| Т. |
аўтамы́йкай аўтамы́йкаю |
аўтамы́йкамі |
| М. |
аўтамы́йцы |
аўтамы́йках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўтанаміза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтанаміза́цыя |
| Р. |
аўтанаміза́цыі |
| Д. |
аўтанаміза́цыі |
| В. |
аўтанаміза́цыю |
| Т. |
аўтанаміза́цыяй аўтанаміза́цыяю |
| М. |
аўтанаміза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтанамі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аўтанамі́зм |
| Р. |
аўтанамі́зму |
| Д. |
аўтанамі́зму |
| В. |
аўтанамі́зм |
| Т. |
аўтанамі́змам |
| М. |
аўтанамі́зме |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтанамі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтанамі́ст |
аўтанамі́сты |
| Р. |
аўтанамі́ста |
аўтанамі́стаў |
| Д. |
аўтанамі́сту |
аўтанамі́стам |
| В. |
аўтанамі́ста |
аўтанамі́стаў |
| Т. |
аўтанамі́стам |
аўтанамі́стамі |
| М. |
аўтанамі́сце |
аўтанамі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аўтанамі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтанамі́сцкі |
аўтанамі́сцкая |
аўтанамі́сцкае |
аўтанамі́сцкія |
| Р. |
аўтанамі́сцкага |
аўтанамі́сцкай аўтанамі́сцкае |
аўтанамі́сцкага |
аўтанамі́сцкіх |
| Д. |
аўтанамі́сцкаму |
аўтанамі́сцкай |
аўтанамі́сцкаму |
аўтанамі́сцкім |
| В. |
аўтанамі́сцкі (неадуш.) аўтанамі́сцкага (адуш.) |
аўтанамі́сцкую |
аўтанамі́сцкае |
аўтанамі́сцкія (неадуш.) аўтанамі́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
аўтанамі́сцкім |
аўтанамі́сцкай аўтанамі́сцкаю |
аўтанамі́сцкім |
аўтанамі́сцкімі |
| М. |
аўтанамі́сцкім |
аўтанамі́сцкай |
аўтанамі́сцкім |
аўтанамі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.