Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуыэ

шчо́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчо́чка шчо́чкі
Р. шчо́чкі шчо́чак
Д. шчо́чцы шчо́чкам
В. шчо́чку шчо́чкі
Т. шчо́чкай
шчо́чкаю		 шчо́чкамі
М. шчо́чцы шчо́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́чны шчо́чная шчо́чнае шчо́чныя
Р. шчо́чнага шчо́чнай
шчо́чнае		 шчо́чнага шчо́чных
Д. шчо́чнаму шчо́чнай шчо́чнаму шчо́чным
В. шчо́чны (неадуш.)
шчо́чнага (адуш.)		 шчо́чную шчо́чнае шчо́чныя (неадуш.)
шчо́чных (адуш.)
Т. шчо́чным шчо́чнай
шчо́чнаю		 шчо́чным шчо́чнымі
М. шчо́чным шчо́чнай шчо́чным шчо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчука́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчука́е шчука́юць
Прошлы час
м. шчука́ў шчука́лі
ж. шчука́ла
н. шчука́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчука́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Шчу́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчу́кі
Р. Шчу́к
Шчу́каў
Д. Шчу́кам
В. Шчу́кі
Т. Шчу́камі
М. Шчу́ках

шчу́кнуць

‘перастаць, сціхнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчу́кне шчу́кнуць
Прошлы час
м. шчу́кнуў шчу́кнулі
ж. шчу́кнула
н. шчу́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час шчу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шчу́ніць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шчу́ню шчу́нім
2-я ас. шчу́ніш шчу́ніце
3-я ас. шчу́ніць шчу́няць
Прошлы час
м. шчу́ніў шчу́нілі
ж. шчу́ніла
н. шчу́ніла
Загадны лад
2-я ас. шчу́нь шчу́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчу́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

шчу́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчу́п шчу́пы
Р. шчу́па шчу́паў
Д. шчу́пу шчу́пам
В. шчу́п шчу́пы
Т. шчу́пам шчу́памі
М. шчу́пе шчу́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчупа́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчупа́к шчупакі́
Р. шчупака́ шчупако́ў
Д. шчупаку́ шчупака́м
В. шчупака́ шчупако́ў
Т. шчупако́м шчупака́мі
М. шчупаку́ шчупака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчупакападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчупакападо́бны шчупакападо́бная шчупакападо́бнае шчупакападо́бныя
Р. шчупакападо́бнага шчупакападо́бнай
шчупакападо́бнае		 шчупакападо́бнага шчупакападо́бных
Д. шчупакападо́бнаму шчупакападо́бнай шчупакападо́бнаму шчупакападо́бным
В. шчупакападо́бны (неадуш.)
шчупакападо́бнага (адуш.)		 шчупакападо́бную шчупакападо́бнае шчупакападо́бныя (неадуш.)
шчупакападо́бных (адуш.)
Т. шчупакападо́бным шчупакападо́бнай
шчупакападо́бнаю		 шчупакападо́бным шчупакападо́бнымі
М. шчупакападо́бным шчупакападо́бнай шчупакападо́бным шчупакападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

шчупакападо́бныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. шчупакападо́бныя
Р. шчупакападо́бных
Д. шчупакападо́бным
В. шчупакападо́бных
Т. шчупакападо́бнымі
М. шчупакападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.