шчу́кнуць
‘перастаць, сціхнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
шчу́кне | шчу́кнуць | |
Прошлы час | ||
шчу́кнуў | шчу́кнулі | |
шчу́кнула | ||
шчу́кнула | ||
Дзеепрыслоўе | ||
шчу́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)