шалапу́тнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалапу́тнічаю |
шалапу́тнічаем |
2-я ас. |
шалапу́тнічаеш |
шалапу́тнічаеце |
3-я ас. |
шалапу́тнічае |
шалапу́тнічаюць |
Прошлы час |
м. |
шалапу́тнічаў |
шалапу́тнічалі |
ж. |
шалапу́тнічала |
н. |
шалапу́тнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалапу́тнічай |
шалапу́тнічайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шалапу́тнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шалапу́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шалапу́тны |
шалапу́тная |
шалапу́тнае |
шалапу́тныя |
Р. |
шалапу́тнага |
шалапу́тнай шалапу́тнае |
шалапу́тнага |
шалапу́тных |
Д. |
шалапу́тнаму |
шалапу́тнай |
шалапу́тнаму |
шалапу́тным |
В. |
шалапу́тны (неадуш.) шалапу́тнага (адуш.) |
шалапу́тную |
шалапу́тнае |
шалапу́тныя (неадуш.) шалапу́тных (адуш.) |
Т. |
шалапу́тным |
шалапу́тнай шалапу́тнаю |
шалапу́тным |
шалапу́тнымі |
М. |
шалапу́тным |
шалапу́тнай |
шалапу́тным |
шалапу́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шалапу́ціць
‘дурыцца, блазнаваць, сваволіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалапу́чу |
шалапу́цім |
2-я ас. |
шалапу́ціш |
шалапу́ціце |
3-я ас. |
шалапу́ціць |
шалапу́цяць |
Прошлы час |
м. |
шалапу́ціў |
шалапу́цілі |
ж. |
шалапу́ціла |
н. |
шалапу́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалапу́ць |
шалапу́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шалапу́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалапу́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шалапу́цтва |
Р. |
шалапу́цтва |
Д. |
шалапу́цтву |
В. |
шалапу́цтва |
Т. |
шалапу́цтвам |
М. |
шалапу́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Шалафа́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шалафа́ны |
Р. |
Шалафа́н Шалафа́наў |
Д. |
Шалафа́нам |
В. |
Шалафа́ны |
Т. |
Шалафа́намі |
М. |
Шалафа́нах |
шалаха́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шалаха́н |
шалаха́ны |
Р. |
шалаха́на |
шалаха́наў |
Д. |
шалаха́ну |
шалаха́нам |
В. |
шалаха́на |
шалаха́наў |
Т. |
шалаха́нам |
шалаха́намі |
М. |
шалаха́не |
шалаха́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Шалаха́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шалаха́наўка |
Р. |
Шалаха́наўкі |
Д. |
Шалаха́наўцы |
В. |
Шалаха́наўку |
Т. |
Шалаха́наўкай Шалаха́наўкаю |
М. |
Шалаха́наўцы |
шалаха́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалаха́ню |
шалаха́нім |
2-я ас. |
шалаха́ніш |
шалаха́ніце |
3-я ас. |
шалаха́ніць |
шалаха́няць |
Прошлы час |
м. |
шалаха́ніў |
шалаха́нілі |
ж. |
шалаха́ніла |
н. |
шалаха́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалаха́нь |
шалаха́ньце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шалаха́нячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шалахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шалахво́ст |
шалахво́сты |
Р. |
шалахво́ста |
шалахво́стаў |
Д. |
шалахво́сту |
шалахво́стам |
В. |
шалахво́ста |
шалахво́стаў |
Т. |
шалахво́стам |
шалахво́стамі |
М. |
шалахво́сце |
шалахво́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шалахво́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шалахво́стка |
шалахво́сткі |
Р. |
шалахво́сткі |
шалахво́стак |
Д. |
шалахво́стцы |
шалахво́сткам |
В. |
шалахво́стку |
шалахво́стак |
Т. |
шалахво́сткай шалахво́сткаю |
шалахво́сткамі |
М. |
шалахво́стцы |
шалахво́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.