сі́кацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сі́каюся |
сі́каемся |
2-я ас. |
сі́каешся |
сі́каецеся |
3-я ас. |
сі́каецца |
сі́каюцца |
Прошлы час |
м. |
сі́каўся |
сі́каліся |
ж. |
сі́калася |
н. |
сі́калася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сі́кайся |
сі́кайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сі́каючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сі́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сі́каю |
сі́каем |
2-я ас. |
сі́каеш |
сі́каеце |
3-я ас. |
сі́кае |
сі́каюць |
Прошлы час |
м. |
сі́каў |
сі́калі |
ж. |
сі́кала |
н. |
сі́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сі́кай |
сі́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сі́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сі́квел
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сі́квел |
сі́квелы |
Р. |
сі́квела |
сі́квелаў |
Д. |
сі́квелу |
сі́квелам |
В. |
сі́квел |
сі́квелы |
Т. |
сі́квелам |
сі́квеламі |
М. |
сі́квеле |
сі́квелах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сі́квенс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сі́квенс |
сі́квенсы |
Р. |
сі́квенса |
сі́квенсаў |
Д. |
сі́квенсу |
сі́квенсам |
В. |
сі́квенс |
сі́квенсы |
Т. |
сі́квенсам |
сі́квенсамі |
М. |
сі́квенсе |
сі́квенсах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сіко́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіко́з |
Р. |
сіко́зу |
Д. |
сіко́зу |
В. |
сіко́з |
Т. |
сіко́зам |
М. |
сіко́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сіко́рыца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіко́рыца |
Р. |
Сіко́рыцы |
Д. |
Сіко́рыцы |
В. |
Сіко́рыцу |
Т. |
Сіко́рыцай Сіко́рыцаю |
М. |
Сіко́рыцы |
сіку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіку́н |
сікуны |
Р. |
сікуна |
сікуноў |
Д. |
сікуну |
сікунам |
В. |
сікуна |
сікуноў |
Т. |
сікуном |
сікунамі |
М. |
сікуне |
сікунах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сіку́рс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіку́рс |
Р. |
сіку́рсу |
Д. |
сіку́рсу |
В. |
сіку́рс |
Т. |
сіку́рсам |
М. |
сіку́рсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.