політыпа́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
політыпа́ж |
політыпа́жы |
Р. |
політыпа́жа |
політыпа́жаў |
Д. |
політыпа́жу |
політыпа́жам |
В. |
політыпа́ж |
політыпа́жы |
Т. |
політыпа́жам |
політыпа́жамі |
М. |
політыпа́жы |
політыпа́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
політэі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
політэі́зм |
Р. |
політэі́зму |
Д. |
політэі́зму |
В. |
політэі́зм |
Т. |
політэі́змам |
М. |
політэі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
політэі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
політэі́ст |
політэі́сты |
Р. |
політэі́ста |
політэі́стаў |
Д. |
політэі́сту |
політэі́стам |
В. |
політэі́ста |
політэі́стаў |
Т. |
політэі́стам |
політэі́стамі |
М. |
політэі́сце |
політэі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
політэісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
політэісты́чны |
політэісты́чная |
політэісты́чнае |
політэісты́чныя |
Р. |
політэісты́чнага |
політэісты́чнай політэісты́чнае |
політэісты́чнага |
політэісты́чных |
Д. |
політэісты́чнаму |
політэісты́чнай |
політэісты́чнаму |
політэісты́чным |
В. |
політэісты́чны (неадуш.) політэісты́чнага (адуш.) |
політэісты́чную |
політэісты́чнае |
політэісты́чныя (неадуш.) політэісты́чных (адуш.) |
Т. |
політэісты́чным |
політэісты́чнай політэісты́чнаю |
політэісты́чным |
політэісты́чнымі |
М. |
політэісты́чным |
політэісты́чнай |
політэісты́чным |
політэісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
політэрпе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
політэрпе́н |
політэрпе́ны |
Р. |
політэрпе́ну |
політэрпе́наў |
Д. |
політэрпе́ну |
політэрпе́нам |
В. |
політэрпе́н |
політэрпе́ны |
Т. |
політэрпе́нам |
політэрпе́намі |
М. |
політэрпе́не |
політэрпе́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
політэтрафторэтыле́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
політэтрафторэтыле́н |
Р. |
політэтрафторэтыле́ну |
Д. |
політэтрафторэтыле́ну |
В. |
політэтрафторэтыле́н |
Т. |
політэтрафторэтыле́нам |
М. |
політэтрафторэтыле́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
політэхнізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
політэхнізава́ны |
політэхнізава́ная |
політэхнізава́нае |
політэхнізава́ныя |
Р. |
політэхнізава́нага |
політэхнізава́най політэхнізава́нае |
політэхнізава́нага |
політэхнізава́ных |
Д. |
політэхнізава́наму |
політэхнізава́най |
політэхнізава́наму |
політэхнізава́ным |
В. |
політэхнізава́ны (неадуш.) політэхнізава́нага (адуш.) |
політэхнізава́ную |
політэхнізава́нае |
політэхнізава́ныя (неадуш.) політэхнізава́ных (адуш.) |
Т. |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́най політэхнізава́наю |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́нымі |
М. |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́най |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
політэхнізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
політэхнізава́ны |
політэхнізава́ная |
політэхнізава́нае |
політэхнізава́ныя |
Р. |
політэхнізава́нага |
політэхнізава́най політэхнізава́нае |
політэхнізава́нага |
політэхнізава́ных |
Д. |
політэхнізава́наму |
політэхнізава́най |
політэхнізава́наму |
політэхнізава́ным |
В. |
політэхнізава́ны (неадуш.) політэхнізава́нага (адуш.) |
політэхнізава́ную |
політэхнізава́нае |
політэхнізава́ныя (неадуш.) політэхнізава́ных (адуш.) |
Т. |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́най політэхнізава́наю |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́нымі |
М. |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́най |
політэхнізава́ным |
політэхнізава́ных |
Кароткая форма: політэхнізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.