політэі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. політэі́ст політэі́сты
Р. політэі́ста політэі́стаў
Д. політэі́сту політэі́стам
В. політэі́ста політэі́стаў
Т. політэі́стам політэі́стамі
М. політэі́сце політэі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)