Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пара́жліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пара́жліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

паражнё́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паражнё́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

паражня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паражня́к паражнякі́
Р. паражняку́ паражняко́ў
Д. паражняку́ паражняка́м
В. паражня́к паражнякі́
Т. паражняко́м паражняка́мі
М. паражняку́ паражняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паражнякава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паражняку́юся паражняку́емся
2-я ас. паражняку́ешся паражняку́ецеся
3-я ас. паражняку́ецца паражняку́юцца
Прошлы час
м. паражнякава́ўся паражнякава́ліся
ж. паражнякава́лася
н. паражнякава́лася
Загадны лад
2-я ас. паражняку́йся паражняку́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час паражняку́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

паражняко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражняко́вы паражняко́вая паражняко́вае паражняко́выя
Р. паражняко́вага паражняко́вай
паражняко́вае		 паражняко́вага паражняко́вых
Д. паражняко́ваму паражняко́вай паражняко́ваму паражняко́вым
В. паражняко́вы (неадуш.)
паражняко́вага (адуш.)		 паражняко́вую паражняко́вае паражняко́выя (неадуш.)
паражняко́вых (адуш.)
Т. паражняко́вым паражняко́вай
паражняко́ваю		 паражняко́вым паражняко́вымі
М. паражняко́вым паражняко́вай паражняко́вым паражняко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

паражняко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паражняко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паражо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паражо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паражо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Кароткая форма: паражо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паражэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паражэ́нец паражэ́нцы
Р. паражэ́нца паражэ́нцаў
Д. паражэ́нцу паражэ́нцам
В. паражэ́нца паражэ́нцаў
Т. паражэ́нцам паражэ́нцамі
М. паражэ́нцу паражэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.