нявы́йграны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́йграны |
нявы́йграная |
нявы́йгранае |
нявы́йграныя |
Р. |
нявы́йгранага |
нявы́йгранай нявы́йгранае |
нявы́йгранага |
нявы́йграных |
Д. |
нявы́йгранаму |
нявы́йгранай |
нявы́йгранаму |
нявы́йграным |
В. |
нявы́йграны (неадуш.) нявы́йгранага (адуш.) |
нявы́йграную |
нявы́йгранае |
нявы́йграныя (неадуш.) нявы́йграных (адуш.) |
Т. |
нявы́йграным |
нявы́йгранай нявы́йгранаю |
нявы́йграным |
нявы́йгранымі |
М. |
нявы́йграным |
нявы́йгранай |
нявы́йграным |
нявы́йграных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́йгрышны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́йгрышны |
нявы́йгрышная |
нявы́йгрышнае |
нявы́йгрышныя |
Р. |
нявы́йгрышнага |
нявы́йгрышнай нявы́йгрышнае |
нявы́йгрышнага |
нявы́йгрышных |
Д. |
нявы́йгрышнаму |
нявы́йгрышнай |
нявы́йгрышнаму |
нявы́йгрышным |
В. |
нявы́йгрышны (неадуш.) нявы́йгрышнага (адуш.) |
нявы́йгрышную |
нявы́йгрышнае |
нявы́йгрышныя (неадуш.) нявы́йгрышных (адуш.) |
Т. |
нявы́йгрышным |
нявы́йгрышнай нявы́йгрышнаю |
нявы́йгрышным |
нявы́йгрышнымі |
М. |
нявы́йгрышным |
нявы́йгрышнай |
нявы́йгрышным |
нявы́йгрышных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
нявы́казанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нявы́казанасць |
нявы́казанасці |
Р. |
нявы́казанасці |
нявы́казанасцяў нявы́казанасцей |
Д. |
нявы́казанасці |
нявы́казанасцям |
В. |
нявы́казанасць |
нявы́казанасці |
Т. |
нявы́казанасцю |
нявы́казанасцямі |
М. |
нявы́казанасці |
нявы́казанасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́казаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́казаны |
нявы́казаная |
нявы́казанае |
нявы́казаныя |
Р. |
нявы́казанага |
нявы́казанай нявы́казанае |
нявы́казанага |
нявы́казаных |
Д. |
нявы́казанаму |
нявы́казанай |
нявы́казанаму |
нявы́казаным |
В. |
нявы́казаны (неадуш.) нявы́казанага (адуш.) |
нявы́казаную |
нявы́казанае |
нявы́казаныя (неадуш.) нявы́казаных (адуш.) |
Т. |
нявы́казаным |
нявы́казанай нявы́казанаю |
нявы́казаным |
нявы́казанымі |
М. |
нявы́казаным |
нявы́казанай |
нявы́казаным |
нявы́казаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нявы́казаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́казаны |
нявы́казаная |
нявы́казанае |
нявы́казаныя |
Р. |
нявы́казанага |
нявы́казанай нявы́казанае |
нявы́казанага |
нявы́казаных |
Д. |
нявы́казанаму |
нявы́казанай |
нявы́казанаму |
нявы́казаным |
В. |
нявы́казаны (неадуш.) нявы́казанага (адуш.) |
нявы́казаную |
нявы́казанае |
нявы́казаныя (неадуш.) нявы́казаных (адуш.) |
Т. |
нявы́казаным |
нявы́казанай нявы́казанаю |
нявы́казаным |
нявы́казанымі |
М. |
нявы́казаным |
нявы́казанай |
нявы́казаным |
нявы́казаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́кананасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нявы́кананасць |
Р. |
нявы́кананасці |
Д. |
нявы́кананасці |
В. |
нявы́кананасць |
Т. |
нявы́кананасцю |
М. |
нявы́кананасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́кананы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́кананы |
нявы́кананая |
нявы́кананае |
нявы́кананыя |
Р. |
нявы́кананага |
нявы́кананай нявы́кананае |
нявы́кананага |
нявы́кананых |
Д. |
нявы́кананаму |
нявы́кананай |
нявы́кананаму |
нявы́кананым |
В. |
нявы́кананы (неадуш.) нявы́кананага (адуш.) |
нявы́кананую |
нявы́кананае |
нявы́кананыя (неадуш.) нявы́кананых (адуш.) |
Т. |
нявы́кананым |
нявы́кананай нявы́кананаю |
нявы́кананым |
нявы́кананымі |
М. |
нявы́кананым |
нявы́кананай |
нявы́кананым |
нявы́кананых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нявы́кананы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́кананы |
нявы́кананая |
нявы́кананае |
нявы́кананыя |
Р. |
нявы́кананага |
нявы́кананай нявы́кананае |
нявы́кананага |
нявы́кананых |
Д. |
нявы́кананаму |
нявы́кананай |
нявы́кананаму |
нявы́кананым |
В. |
нявы́кананы (неадуш.) нявы́кананага (адуш.) |
нявы́кананую |
нявы́кананае |
нявы́кананыя (неадуш.) нявы́кананых (адуш.) |
Т. |
нявы́кананым |
нявы́кананай нявы́кананаю |
нявы́кананым |
нявы́кананымі |
М. |
нявы́кананым |
нявы́кананай |
нявы́кананым |
нявы́кананых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нявы́каранены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нявы́каранены |
нявы́караненая |
нявы́караненае |
нявы́караненыя |
Р. |
нявы́караненага |
нявы́караненай нявы́караненае |
нявы́караненага |
нявы́караненых |
Д. |
нявы́караненаму |
нявы́караненай |
нявы́караненаму |
нявы́караненым |
В. |
нявы́каранены (неадуш.) нявы́караненага (адуш.) |
нявы́караненую |
нявы́караненае |
нявы́караненыя (неадуш.) нявы́караненых (адуш.) |
Т. |
нявы́караненым |
нявы́караненай нявы́караненаю |
нявы́караненым |
нявы́караненымі |
М. |
нявы́караненым |
нявы́караненай |
нявы́караненым |
нявы́караненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.