нявы́каранены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нявы́каранены нявы́караненая нявы́караненае нявы́караненыя
Р. нявы́караненага нявы́караненай
нявы́караненае		 нявы́караненага нявы́караненых
Д. нявы́караненаму нявы́караненай нявы́караненаму нявы́караненым
В. нявы́каранены (неадуш.)
нявы́караненага (адуш.)		 нявы́караненую нявы́караненае нявы́караненыя (неадуш.)
нявы́караненых (адуш.)
Т. нявы́караненым нявы́караненай
нявы́караненаю		 нявы́караненым нявы́караненымі
М. нявы́караненым нявы́караненай нявы́караненым нявы́караненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)