неўрастэні́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неўрастэні́чка |
неўрастэні́чкі |
Р. |
неўрастэні́чкі |
неўрастэні́чак |
Д. |
неўрастэні́чцы |
неўрастэні́чкам |
В. |
неўрастэні́чку |
неўрастэні́чак |
Т. |
неўрастэні́чкай неўрастэні́чкаю |
неўрастэні́чкамі |
М. |
неўрастэні́чцы |
неўрастэні́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрастэні́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўрастэні́чнасць |
Р. |
неўрастэні́чнасці |
Д. |
неўрастэні́чнасці |
В. |
неўрастэні́чнасць |
Т. |
неўрастэні́чнасцю |
М. |
неўрастэні́чнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
неўрастэні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўрастэні́чны |
неўрастэні́чная |
неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чныя |
Р. |
неўрастэні́чнага |
неўрастэні́чнай неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чнага |
неўрастэні́чных |
Д. |
неўрастэні́чнаму |
неўрастэні́чнай |
неўрастэні́чнаму |
неўрастэні́чным |
В. |
неўрастэні́чны (неадуш.) неўрастэні́чнага (адуш.) |
неўрастэні́чную |
неўрастэні́чнае |
неўрастэні́чныя (неадуш.) неўрастэні́чных (адуш.) |
Т. |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнай неўрастэні́чнаю |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнымі |
М. |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чнай |
неўрастэні́чным |
неўрастэні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўрастэні́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўрастэні́я |
Р. |
неўрастэні́і |
Д. |
неўрастэні́і |
В. |
неўрастэні́ю |
Т. |
неўрастэні́яй неўрастэні́яю |
М. |
неўрастэні́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўратамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўратамі́я |
Р. |
неўратамі́і |
Д. |
неўратамі́і |
В. |
неўратамі́ю |
Т. |
неўратамі́яй неўратамі́яю |
М. |
неўратамі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неўратыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўратыза́цыя |
Р. |
неўратыза́цыі |
Д. |
неўратыза́цыі |
В. |
неўратыза́цыю |
Т. |
неўратыза́цыяй неўратыза́цыяю |
М. |
неўратыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неўраты́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неўраты́чка |
неўраты́чкі |
Р. |
неўраты́чкі |
неўраты́чак |
Д. |
неўраты́чцы |
неўраты́чкам |
В. |
неўраты́чку |
неўраты́чак |
Т. |
неўраты́чкай неўраты́чкаю |
неўраты́чкамі |
М. |
неўраты́чцы |
неўраты́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўраты́чны |
неўраты́чная |
неўраты́чнае |
неўраты́чныя |
Р. |
неўраты́чнага |
неўраты́чнай неўраты́чнае |
неўраты́чнага |
неўраты́чных |
Д. |
неўраты́чнаму |
неўраты́чнай |
неўраты́чнаму |
неўраты́чным |
В. |
неўраты́чны (неадуш.) неўраты́чнага (адуш.) |
неўраты́чную |
неўраты́чнае |
неўраты́чныя (неадуш.) неўраты́чных (адуш.) |
Т. |
неўраты́чным |
неўраты́чнай неўраты́чнаю |
неўраты́чным |
неўраты́чнымі |
М. |
неўраты́чным |
неўраты́чнай |
неўраты́чным |
неўраты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неўраўнава́жана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неўраўнава́жана |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неўраўнава́жанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўраўнава́жанасць |
Р. |
неўраўнава́жанасці |
Д. |
неўраўнава́жанасці |
В. |
неўраўнава́жанасць |
Т. |
неўраўнава́жанасцю |
М. |
неўраўнава́жанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.