Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ве́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рнуты ве́рнутая ве́рнутае ве́рнутыя
Р. ве́рнутага ве́рнутай
ве́рнутае
ве́рнутага ве́рнутых
Д. ве́рнутаму ве́рнутай ве́рнутаму ве́рнутым
В. ве́рнуты (неадуш.)
ве́рнутага (адуш.)
ве́рнутую ве́рнутае ве́рнутыя (неадуш.)
ве́рнутых (адуш.)
Т. ве́рнутым ве́рнутай
ве́рнутаю
ве́рнутым ве́рнутымі
М. ве́рнутым ве́рнутай ве́рнутым ве́рнутых

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рнуты ве́рнутая ве́рнутае ве́рнутыя
Р. ве́рнутага ве́рнутай
ве́рнутае
ве́рнутага ве́рнутых
Д. ве́рнутаму ве́рнутай ве́рнутаму ве́рнутым
В. ве́рнуты (неадуш.)
ве́рнутага (адуш.)
ве́рнутую ве́рнутае ве́рнутыя (неадуш.)
ве́рнутых (адуш.)
Т. ве́рнутым ве́рнутай
ве́рнутаю
ве́рнутым ве́рнутымі
М. ве́рнутым ве́рнутай ве́рнутым ве́рнутых

Кароткая форма: ве́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ве́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рны ве́рная ве́рнае ве́рныя
Р. ве́рнага ве́рнай
ве́рнае
ве́рнага ве́рных
Д. ве́рнаму ве́рнай ве́рнаму ве́рным
В. ве́рны (неадуш.)
ве́рнага (адуш.)
ве́рную ве́рнае ве́рныя (неадуш.)
ве́рных (адуш.)
Т. ве́рным ве́рнай
ве́рнаю
ве́рным ве́рнымі
М. ве́рным ве́рнай ве́рным ве́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ве́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Ве́рны
Р. Ве́рнага
Д. Ве́рнаму
В. Ве́рны
Т. Ве́рным
М. Ве́рным

вернье́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вернье́р вернье́ры
Р. вернье́ра вернье́раў
Д. вернье́ру вернье́рам
В. вернье́р вернье́ры
Т. вернье́рам вернье́рамі
М. вернье́ры вернье́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вернье́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вернье́рны вернье́рная вернье́рнае вернье́рныя
Р. вернье́рнага вернье́рнай
вернье́рнае
вернье́рнага вернье́рных
Д. вернье́рнаму вернье́рнай вернье́рнаму вернье́рным
В. вернье́рны (неадуш.)
вернье́рнага (адуш.)
вернье́рную вернье́рнае вернье́рныя (неадуш.)
вернье́рных (адуш.)
Т. вернье́рным вернье́рнай
вернье́рнаю
вернье́рным вернье́рнымі
М. вернье́рным вернье́рнай вернье́рным вернье́рных

Крыніцы: piskunou2012.

веро́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веро́нскі веро́нская веро́нскае веро́нскія
Р. веро́нскага веро́нскай
веро́нскае
веро́нскага веро́нскіх
Д. веро́нскаму веро́нскай веро́нскаму веро́нскім
В. веро́нскі (неадуш.)
веро́нскага (адуш.)
веро́нскую веро́нскае веро́нскія (неадуш.)
веро́нскіх (адуш.)
Т. веро́нскім веро́нскай
веро́нскаю
веро́нскім веро́нскімі
М. веро́нскім веро́нскай веро́нскім веро́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ве́рп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рп ве́рпы
Р. ве́рпа ве́рпаў
Д. ве́рпу ве́рпам
В. ве́рп ве́рпы
Т. ве́рпам ве́рпамі
М. ве́рпе ве́рпах

Крыніцы: piskunou2012.

верса́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верса́льскі верса́льская верса́льскае верса́льскія
Р. верса́льскага верса́льскай
верса́льскае
верса́льскага верса́льскіх
Д. верса́льскаму верса́льскай верса́льскаму верса́льскім
В. верса́льскі (неадуш.)
верса́льскага (адуш.)
верса́льскую верса́льскае верса́льскія (неадуш.)
верса́льскіх (адуш.)
Т. верса́льскім верса́льскай
верса́льскаю
верса́льскім верса́льскімі
М. верса́льскім верса́льскай верса́льскім верса́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́рсанка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ве́рсанка
Р. Ве́рсанкі
Д. Ве́рсанцы
В. Ве́рсанку
Т. Ве́рсанкай
Ве́рсанкаю
М. Ве́рсанцы