ве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́рнуты |
ве́рнутая |
ве́рнутае |
ве́рнутыя |
Р. |
ве́рнутага |
ве́рнутай ве́рнутае |
ве́рнутага |
ве́рнутых |
Д. |
ве́рнутаму |
ве́рнутай |
ве́рнутаму |
ве́рнутым |
В. |
ве́рнуты (неадуш.) ве́рнутага (адуш.) |
ве́рнутую |
ве́рнутае |
ве́рнутыя (неадуш.) ве́рнутых (адуш.) |
Т. |
ве́рнутым |
ве́рнутай ве́рнутаю |
ве́рнутым |
ве́рнутымі |
М. |
ве́рнутым |
ве́рнутай |
ве́рнутым |
ве́рнутых |
Кароткая форма: ве́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ве́рны |
ве́рная |
ве́рнае |
ве́рныя |
Р. |
ве́рнага |
ве́рнай ве́рнае |
ве́рнага |
ве́рных |
Д. |
ве́рнаму |
ве́рнай |
ве́рнаму |
ве́рным |
В. |
ве́рны (неадуш.) ве́рнага (адуш.) |
ве́рную |
ве́рнае |
ве́рныя (неадуш.) ве́рных (адуш.) |
Т. |
ве́рным |
ве́рнай ве́рнаю |
ве́рным |
ве́рнымі |
М. |
ве́рным |
ве́рнай |
ве́рным |
ве́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ве́рны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Ве́рны |
Р. |
Ве́рнага |
Д. |
Ве́рнаму |
В. |
Ве́рны |
Т. |
Ве́рным |
М. |
Ве́рным |
вернье́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вернье́р |
вернье́ры |
Р. |
вернье́ра |
вернье́раў |
Д. |
вернье́ру |
вернье́рам |
В. |
вернье́р |
вернье́ры |
Т. |
вернье́рам |
вернье́рамі |
М. |
вернье́ры |
вернье́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ве́рп
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́рп |
ве́рпы |
Р. |
ве́рпа |
ве́рпаў |
Д. |
ве́рпу |
ве́рпам |
В. |
ве́рп |
ве́рпы |
Т. |
ве́рпам |
ве́рпамі |
М. |
ве́рпе |
ве́рпах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ве́рсанка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ве́рсанка |
Р. |
Ве́рсанкі |
Д. |
Ве́рсанцы |
В. |
Ве́рсанку |
Т. |
Ве́рсанкай Ве́рсанкаю |
М. |
Ве́рсанцы |