паявы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паявы́ |
паява́я |
паяво́е |
паявы́я |
| Р. |
паяво́га |
паяво́й паяво́е |
паяво́га |
паявы́х |
| Д. |
паяво́му |
паяво́й |
паяво́му |
паявы́м |
| В. |
паявы́ (неадуш.) паяво́га (адуш.) |
паяву́ю |
паяво́е |
паявы́я (неадуш.) паявы́х (адуш.) |
| Т. |
паявы́м |
паяво́й паяво́ю |
паявы́м |
паявы́мі |
| М. |
паявы́м |
паяво́й |
паявы́м |
паявы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паяда́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паяда́льнасць |
| Р. |
паяда́льнасці |
| Д. |
паяда́льнасці |
| В. |
паяда́льнасць |
| Т. |
паяда́льнасцю |
| М. |
паяда́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
паяда́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паяда́льнік |
паяда́льнікі |
| Р. |
паяда́льніка |
паяда́льнікаў |
| Д. |
паяда́льніку |
паяда́льнікам |
| В. |
паяда́льніка |
паяда́льнікаў |
| Т. |
паяда́льнікам |
паяда́льнікамі |
| М. |
паяда́льніку |
паяда́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паяда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паяда́нне |
| Р. |
паяда́ння |
| Д. |
паяда́нню |
| В. |
паяда́нне |
| Т. |
паяда́ннем |
| М. |
паяда́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паяда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
паяда́ецца |
паяда́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
паяда́ўся |
паяда́ліся |
| ж. |
паяда́лася |
| н. |
паяда́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
паяда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паяда́ю |
паяда́ем |
| 2-я ас. |
паяда́еш |
паяда́еце |
| 3-я ас. |
паяда́е |
паяда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паяда́ў |
паяда́лі |
| ж. |
паяда́ла |
| н. |
паяда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паяда́й |
паяда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
паяда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паядна́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паядна́льнік |
паядна́льнікі |
| Р. |
паядна́льніка |
паядна́льнікаў |
| Д. |
паядна́льніку |
паядна́льнікам |
| В. |
паядна́льніка |
паядна́льнікаў |
| Т. |
паядна́льнікам |
паядна́льнікамі |
| М. |
паядна́льніку |
паядна́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паядна́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паядна́льніца |
паядна́льніцы |
| Р. |
паядна́льніцы |
паядна́льніц |
| Д. |
паядна́льніцы |
паядна́льніцам |
| В. |
паядна́льніцу |
паядна́льніц |
| Т. |
паядна́льніцай паядна́льніцаю |
паядна́льніцамі |
| М. |
паядна́льніцы |
паядна́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
паядна́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паядна́насць |
| Р. |
паядна́насці |
| Д. |
паядна́насці |
| В. |
паядна́насць |
| Т. |
паядна́насцю |
| М. |
паядна́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.