разго́йдваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разго́йдваю |
разго́йдваем |
| 2-я ас. |
разго́йдваеш |
разго́йдваеце |
| 3-я ас. |
разго́йдвае |
разго́йдваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разго́йдваў |
разго́йдвалі |
| ж. |
разго́йдвала |
| н. |
разго́йдвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разго́йдвай |
разго́йдвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разго́йдваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разго́н |
| Р. |
разго́ну |
| Д. |
разго́ну |
| В. |
разго́н |
| Т. |
разго́нам |
| М. |
разго́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́начны |
разго́начная |
разго́начнае |
разго́начныя |
| Р. |
разго́начнага |
разго́начнай разго́начнае |
разго́начнага |
разго́начных |
| Д. |
разго́начнаму |
разго́начнай |
разго́начнаму |
разго́начным |
| В. |
разго́начны (неадуш.) разго́начнага (адуш.) |
разго́начную |
разго́начнае |
разго́начныя (неадуш.) разго́начных (адуш.) |
| Т. |
разго́начным |
разго́начнай разго́начнаю |
разго́начным |
разго́начнымі |
| М. |
разго́начным |
разго́начнай |
разго́начным |
разго́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
разго́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́нены |
разго́неная |
разго́ненае |
разго́неныя |
| Р. |
разго́ненага |
разго́ненай разго́ненае |
разго́ненага |
разго́неных |
| Д. |
разго́ненаму |
разго́ненай |
разго́ненаму |
разго́неным |
| В. |
разго́нены (неадуш.) разго́ненага (адуш.) |
разго́неную |
разго́ненае |
разго́неныя (неадуш.) разго́неных (адуш.) |
| Т. |
разго́неным |
разго́ненай разго́ненаю |
разго́неным |
разго́ненымі |
| М. |
разго́неным |
разго́ненай |
разго́неным |
разго́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разго́ністасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разго́ністасць |
| Р. |
разго́ністасці |
| Д. |
разго́ністасці |
| В. |
разго́ністасць |
| Т. |
разго́ністасцю |
| М. |
разго́ністасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разго́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́ністы |
разго́ністая |
разго́ністае |
разго́ністыя |
| Р. |
разго́ністага |
разго́ністай разго́ністае |
разго́ністага |
разго́ністых |
| Д. |
разго́ністаму |
разго́ністай |
разго́ністаму |
разго́ністым |
| В. |
разго́ністы (неадуш.) разго́ністага (адуш.) |
разго́ністую |
разго́ністае |
разго́ністыя (неадуш.) разго́ністых (адуш.) |
| Т. |
разго́ністым |
разго́ністай разго́ністаю |
разго́ністым |
разго́ністымі |
| М. |
разго́ністым |
разго́ністай |
разго́ністым |
разго́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разго́нка |
| Р. |
разго́нкі |
| Д. |
разго́нцы |
| В. |
разго́нку |
| Т. |
разго́нкай разго́нкаю |
| М. |
разго́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.