Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

манаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

манасо́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

манаспе́рмны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манаспе́рмны	манаспе́рмная	манаспе́рмнае	манаспе́рмныя
Р.	манаспе́рмнага	манаспе́рмнай манаспе́рмнае	манаспе́рмнага	манаспе́рмных
Д.	манаспе́рмнаму	манаспе́рмнай	манаспе́рмнаму	манаспе́рмным
В.	манаспе́рмны (неадуш.) манаспе́рмнага (адуш.)	манаспе́рмную	манаспе́рмнае	манаспе́рмныя (неадуш.) манаспе́рмных (адуш.)
Т.	манаспе́рмным	манаспе́рмнай манаспе́рмнаю	манаспе́рмным	манаспе́рмнымі
М.	манаспе́рмным	манаспе́рмнай	манаспе́рмным	манаспе́рмных

Крыніцы: piskunou2012.

мана́ства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

манасты́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Манасты́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Манастыро́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

манасты́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манасты́рскі	манасты́рская	манасты́рскае	манасты́рскія
Р.	манасты́рскага	манасты́рскай манасты́рскае	манасты́рскага	манасты́рскіх
Д.	манасты́рскаму	манасты́рскай	манасты́рскаму	манасты́рскім
В.	манасты́рскі (неадуш.) манасты́рскага (адуш.)	манасты́рскую	манасты́рскае	манасты́рскія (неадуш.) манасты́рскіх (адуш.)
Т.	манасты́рскім	манасты́рскай манасты́рскаю	манасты́рскім	манасты́рскімі
М.	манасты́рскім	манасты́рскай	манасты́рскім	манасты́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манатані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	манатані́чны	манатані́чная	манатані́чнае	манатані́чныя
Р.	манатані́чнага	манатані́чнай манатані́чнае	манатані́чнага	манатані́чных
Д.	манатані́чнаму	манатані́чнай	манатані́чнаму	манатані́чным
В.	манатані́чны (неадуш.) манатані́чнага (адуш.)	манатані́чную	манатані́чнае	манатані́чныя (неадуш.) манатані́чных (адуш.)
Т.	манатані́чным	манатані́чнай манатані́чнаю	манатані́чным	манатані́чнымі
М.	манатані́чным	манатані́чнай	манатані́чным	манатані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

мана́ткі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum