манасты́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| манасты́р | манастыры́ | |
| манастыра́ | манастыро́ў | |
| манастыру́ | манастыра́м | |
| манасты́р | манастыры́ | |
| манастыро́м | манастыра́мі | |
| манастыры́ | манастыра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)