разгізава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгізу́юся |
разгізу́емся |
| 2-я ас. |
разгізу́ешся |
разгізу́ецеся |
| 3-я ас. |
разгізу́ецца |
разгізу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгізава́ўся |
разгізава́ліся |
| ж. |
разгізава́лася |
| н. |
разгізава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгізу́йся |
разгізу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгізава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгільдзя́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгільдзя́й |
разгільдзя́і |
| Р. |
разгільдзя́я |
разгільдзя́яў |
| Д. |
разгільдзя́ю |
разгільдзя́ям |
| В. |
разгільдзя́я |
разгільдзя́яў |
| Т. |
разгільдзя́ем |
разгільдзя́ямі |
| М. |
разгільдзя́ю |
разгільдзя́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгільдзя́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгільдзя́йка |
разгільдзя́йкі |
| Р. |
разгільдзя́йкі |
разгільдзя́ек |
| Д. |
разгільдзя́йцы |
разгільдзя́йкам |
| В. |
разгільдзя́йку |
разгільдзя́ек |
| Т. |
разгільдзя́йкай разгільдзя́йкаю |
разгільдзя́йкамі |
| М. |
разгільдзя́йцы |
разгільдзя́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгільдзя́йнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгільдзя́йнічаю |
разгільдзя́йнічаем |
| 2-я ас. |
разгільдзя́йнічаеш |
разгільдзя́йнічаеце |
| 3-я ас. |
разгільдзя́йнічае |
разгільдзя́йнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
разгільдзя́йнічаў |
разгільдзя́йнічалі |
| ж. |
разгільдзя́йнічала |
| н. |
разгільдзя́йнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгільдзя́йнічай |
разгільдзя́йнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгільдзя́йнічаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгільдзя́йскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгільдзя́йскі |
разгільдзя́йская |
разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскія |
| Р. |
разгільдзя́йскага |
разгільдзя́йскай разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскага |
разгільдзя́йскіх |
| Д. |
разгільдзя́йскаму |
разгільдзя́йскай |
разгільдзя́йскаму |
разгільдзя́йскім |
| В. |
разгільдзя́йскі (неадуш.) разгільдзя́йскага (адуш.) |
разгільдзя́йскую |
разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскія (неадуш.) разгільдзя́йскіх (адуш.) |
| Т. |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскай разгільдзя́йскаю |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскімі |
| М. |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскай |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгільдзя́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгільдзя́йскі |
разгільдзя́йская |
разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскія |
| Р. |
разгільдзя́йскага |
разгільдзя́йскай разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскага |
разгільдзя́йскіх |
| Д. |
разгільдзя́йскаму |
разгільдзя́йскай |
разгільдзя́йскаму |
разгільдзя́йскім |
| В. |
разгільдзя́йскі (неадуш.) разгільдзя́йскага (адуш.) |
разгільдзя́йскую |
разгільдзя́йскае |
разгільдзя́йскія (неадуш.) разгільдзя́йскіх (адуш.) |
| Т. |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскай разгільдзя́йскаю |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскімі |
| М. |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскай |
разгільдзя́йскім |
разгільдзя́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгільдзя́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгільдзя́йства |
| Р. |
разгільдзя́йства |
| Д. |
разгільдзя́йству |
| В. |
разгільдзя́йства |
| Т. |
разгільдзя́йствам |
| М. |
разгільдзя́йстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгі́н |
разгі́ны |
| Р. |
разгі́ну |
разгі́наў |
| Д. |
разгі́ну |
разгі́нам |
| В. |
разгі́н |
разгі́ны |
| Т. |
разгі́нам |
разгі́намі |
| М. |
разгі́не |
разгі́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разгіна́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгіна́льнік |
разгіна́льнікі |
| Р. |
разгіна́льніка |
разгіна́льнікаў |
| Д. |
разгіна́льніку |
разгіна́льнікам |
| В. |
разгіна́льнік |
разгіна́льнікі |
| Т. |
разгіна́льнікам |
разгіна́льнікамі |
| М. |
разгіна́льніку |
разгіна́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгіна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгіна́льны |
разгіна́льная |
разгіна́льнае |
разгіна́льныя |
| Р. |
разгіна́льнага |
разгіна́льнай разгіна́льнае |
разгіна́льнага |
разгіна́льных |
| Д. |
разгіна́льнаму |
разгіна́льнай |
разгіна́льнаму |
разгіна́льным |
| В. |
разгіна́льны (неадуш.) разгіна́льнага (адуш.) |
разгіна́льную |
разгіна́льнае |
разгіна́льныя (неадуш.) разгіна́льных (адуш.) |
| Т. |
разгіна́льным |
разгіна́льнай разгіна́льнаю |
разгіна́льным |
разгіна́льнымі |
| М. |
разгіна́льным |
разгіна́льнай |
разгіна́льным |
разгіна́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.