падла́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падла́джуся |
падла́дзімся |
| 2-я ас. |
падла́дзішся |
падла́дзіцеся |
| 3-я ас. |
падла́дзіцца |
падла́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
падла́дзіўся |
падла́дзіліся |
| ж. |
падла́дзілася |
| н. |
падла́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падла́дзься |
падла́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падла́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падла́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падла́джу |
падла́дзім |
| 2-я ас. |
падла́дзіш |
падла́дзіце |
| 3-я ас. |
падла́дзіць |
падла́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
падла́дзіў |
падла́дзілі |
| ж. |
падла́дзіла |
| н. |
падла́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падла́дзь |
падла́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падла́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падлае́дныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
падлае́дныя |
| Р. |
падлае́дных |
| Д. |
падлае́дным |
| В. |
падлае́дных |
| Т. |
падлае́днымі |
| М. |
падлае́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падлажы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падлажу́ |
падло́жым |
| 2-я ас. |
падло́жыш |
падло́жыце |
| 3-я ас. |
падло́жыць |
падло́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
падлажы́ў |
падлажы́лі |
| ж. |
падлажы́ла |
| н. |
падлажы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падлажы́ |
падлажы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
падлажы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падла́з
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падла́з |
падла́зы |
| Р. |
падла́за |
падла́заў |
| Д. |
падла́зу |
падла́зам |
| В. |
падла́за |
падла́заў |
| Т. |
падла́зам |
падла́замі |
| М. |
падла́зе |
падла́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Падла́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Падла́ззе |
| Р. |
Падла́ззя |
| Д. |
Падла́ззю |
| В. |
Падла́ззе |
| Т. |
Падла́ззем |
| М. |
Падла́ззі |
падла́зіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падла́жу |
падла́зім |
| 2-я ас. |
падла́зіш |
падла́зіце |
| 3-я ас. |
падла́зіць |
падла́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
падла́зіў |
падла́зілі |
| ж. |
падла́зіла |
| н. |
падла́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падла́зь |
падла́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падла́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Падла́знікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Падла́знікі |
| Р. |
Падла́знікаў |
| Д. |
Падла́знікам |
| В. |
Падла́знікі |
| Т. |
Падла́знікамі |
| М. |
Падла́зніках |
падлакірава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падлакірава́ны |
падлакірава́ная |
падлакірава́нае |
падлакірава́ныя |
| Р. |
падлакірава́нага |
падлакірава́най падлакірава́нае |
падлакірава́нага |
падлакірава́ных |
| Д. |
падлакірава́наму |
падлакірава́най |
падлакірава́наму |
падлакірава́ным |
| В. |
падлакірава́ны (неадуш.) падлакірава́нага (адуш.) |
падлакірава́ную |
падлакірава́нае |
падлакірава́ныя (неадуш.) падлакірава́ных (адуш.) |
| Т. |
падлакірава́ным |
падлакірава́най падлакірава́наю |
падлакірава́ным |
падлакірава́нымі |
| М. |
падлакірава́ным |
падлакірава́най |
падлакірава́ным |
падлакірава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.