Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

пацу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацу́к пацукі́
Р. пацука́ пацуко́ў
Д. пацуку́ пацука́м
В. пацука́ пацуко́ў
Т. пацуко́м пацука́мі
М. пацуку́ пацука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пацукало́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацукало́ў пацукало́вы
Р. пацукало́ва пацукало́ваў
Д. пацукало́ву пацукало́вам
В. пацукало́ва пацукало́ваў
Т. пацукало́вам пацукало́вамі
М. пацукало́ве пацукало́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пацукало́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пацукало́ўка пацукало́ўкі
Р. пацукало́ўкі пацукало́вак
Д. пацукало́ўцы пацукало́ўкам
В. пацукало́ўку пацукало́ўкі
Т. пацукало́ўкай
пацукало́ўкаю		 пацукало́ўкамі
М. пацукало́ўцы пацукало́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Пацукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пацукі́
Р. Пацуко́ў
Д. Пацука́м
В. Пацукі́
Т. Пацука́мі
М. Пацука́х

пацуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацуко́вы пацуко́вая пацуко́вае пацуко́выя
Р. пацуко́вага пацуко́вай
пацуко́вае		 пацуко́вага пацуко́вых
Д. пацуко́ваму пацуко́вай пацуко́ваму пацуко́вым
В. пацуко́вы (неадуш.)
пацуко́вага (адуш.)		 пацуко́вую пацуко́вае пацуко́выя (неадуш.)
пацуко́вых (адуш.)
Т. пацуко́вым пацуко́вай
пацуко́ваю		 пацуко́вым пацуко́вымі
М. пацуко́вым пацуко́вай пацуко́вым пацуко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

пацуко́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пацуко́ў пацуко́ва пацуко́ва пацуко́вы
Р. пацуко́вага пацуко́вай
пацуко́вае		 пацуко́вага пацуко́вых
Д. пацуко́ваму пацуко́вай пацуко́ваму пацуко́вым
В. пацуко́ў (неадуш.)
пацуко́вага (адуш.)		 пацуко́ву пацуко́ва пацуко́вы (неадуш.)
пацуко́вых (адуш.)
Т. пацуко́вым пацуко́вай
пацуко́ваю		 пацуко́вым пацуко́вымі
М. пацуко́вым пацуко́вай пацуко́вым пацуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пацукрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацукру́ю пацукру́ем
2-я ас. пацукру́еш пацукру́еце
3-я ас. пацукру́е пацукру́юць
Прошлы час
м. пацукрава́ў пацукрава́лі
ж. пацукрава́ла
н. пацукрава́ла
Загадны лад
2-я ас. пацукру́й пацукру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пацукрава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пацура́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацура́юся пацура́емся
2-я ас. пацура́ешся пацура́ецеся
3-я ас. пацура́ецца пацура́юцца
Прошлы час
м. пацура́ўся пацура́ліся
ж. пацура́лася
н. пацура́лася
Загадны лад
2-я ас. пацура́йся пацура́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пацура́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

пацурба́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пацурба́лак пацурба́лкі
Р. пацурба́лка пацурба́лкаў
Д. пацурба́лку пацурба́лкам
В. пацурба́лак пацурба́лкі
Т. пацурба́лкам пацурба́лкамі
М. пацурба́лку пацурба́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

пацурбо́ліць

‘пайсці (пра спорны дождж); памачыцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пацурбо́лю пацурбо́лім
2-я ас. пацурбо́ліш пацурбо́ліце
3-я ас. пацурбо́ліць пацурбо́ляць
Прошлы час
м. пацурбо́ліў пацурбо́лілі
ж. пацурбо́ліла
н. пацурбо́ліла
Загадны лад
2-я ас. пацурбо́ль пацурбо́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час пацурбо́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.